Vier van de gedode zeven geitjes kwamen van een kinderboerderij | Foto: ©House of Animals
In realiteit is de boze wolf het college van burgemeester en wethouders (B&W) in de gemeente Katwijk. En helaas loopt het voor deze zeven geitjes niet zo goed af als in het sprookje van de gebroeders Grimm.
Het zou bijna een slechte grap zijn in een foute soap, als het niet zo dieptriest was, met wederom de dieren als slachtoffer. Even ter herinnering. Ons - en daarmee bedoel ik Comité Dierennoodhulp, Diervriendelijke Kinderboerderijen, House of Animals en Diervriendelijk Nederland - bereikte het bericht dat er zeven geitjes zouden zijn doodgeschoten in Katwijk. Dat kan natuurlijk niet. Wat is hier aan de hand?
.
.
In het Panbos (zie bovenstaande kaart) leefden zeven geitjes. Ze zouden zijn 'geëuthanaseerd', omdat ze oud waren en in slechte conditie. Dat is in ieder geval wat het college van B&W ons en bezorgen inwoners van Katwijk, na veel navraag in januari wilde doen geloven. Het verplaatsen van de oude dieren zou te veel stress opleveren. Volgens B&W waren ze uit oogpunt van dierenwelzijn gedood.
Oud? De dieren waren 11 jaar en voor de duidelijkheid: een geit kan wel 20 jaar worden. Daarbij waren vier van de zeven geiten afkomstig van een kinderboerderij (zie de video hieronder). Aan de verzorgers was beloofd dat de dieren oud mochten worden in het Panbos. Als ze hadden geweten van het voorgenomen afschot van de dieren, waren ze onmiddellijk in actie gekomen. Nu bleven ze vooral met vragen achter. Waarom was er vooraf niet eens contact opgenomen? Ze hadden de dieren graag teruggenomen.
.
Het doden riep vragen op bij heel veel verontruste bewoners en ook bij ons dierenbeschermingsorganisaties, die het er niet bij laten zitten. Want wat is hier nu eigenlijk aan de hand?Als de dieren zo verzwakt waren zou er toch ook een dierenartsverklaring moeten zijn? En ook het doden van dieren is aan regels gebonden. Ons is gemeld dat de dieren waren doodgeschoten. Dat is strafbaar.
We lieten niet los en deden drie Woo-verzoeken (Wet open overheid) om de waarheid boven tafel te krijgen. We stuurden een brandbrief naar alle gemeenteraadsleden, een persbericht en wilden de onderste steen boven krijgen. Niet alleen voor de geitjes die er niet meer zijn, maar ook voor kippen die verdwenen zijn en de herten die nog in het Panbos leven. Als ze zo laks met dieren omgaan, zijn de overgebleven dieren ook niet veilig.
Opvallend was dat na het verschijnen van ons persbericht, waarin stond dat wij aangifte tegen het college van B&W zouden doen indien zou blijken dat de geiten onterecht waren gedood, het college direct daarna contact opnam met de NVWA en de politie, omdat klaarblijkelijk de wet toch was overtreden. Tegenover ons zweeg B&W volhardend over de toedracht.
.
.
Ondertussen kregen we een groeiend aantal berichten van mensen die ons meer vertelden over de dood van de dieren. Uiteindelijk kon het college van B&W niet anders dan een persbericht versturen dat de dieren inderdaad waren gedood. ‘Geëuthanaseerd’ noemden ze dat, alsof er geen andere uitweg zou zijn. Het diep trieste is dat het college blijft beweren dat er enkel uit oogpunt van dierenwelzijn is gehandeld. Over de precieze toedracht deden ze nog steeds geen uitspraken, tot ongenoegen van ons en ook steeds meer boze bewoners en gemeenteraadsleden.
Om er makkelijk mee weg te komen gooien B&W nu een medewerker onder de bus. De gemeente gaat namelijk aangifte doen tegen degene die verantwoordelijk zou zijn, zo kondigden ze aan. Van een slecht verteld ‘sprookje’ naar aangifte wegens het overtreden van de wet? Sorry college van B&W in Katwijk. Zo werkt het natuurlijk niet. Wanbeleid met betrekking tot deze dieren schuif je niet af op een individu, om daarna weer vrolijk verder te regeren. Dat is een beleidsmatige misstap waarvoor het college verantwoording dient af te leggen.
Uiteraard publiceerden we hier ook weer over. Het is voor ons niet afgelopen eer recht is gedaan aan de geitjes. Wij willen weten wat er met de dieren is gebeurd. Nog meer tips kwamen binnen, maar hard bewijs hadden we op dat moment nog steeds niet. Tot een gemeenteraadslid van Katwijk een brief schrijft naar de raadsleden en het college. De dieren zijn inderdaad doodgeschoten. En wel door zijn broer, de boswachter, die nu de volledige schuld krijgt van de hele situatie. Maar hoe en waarom het gebeurd is, is nog steeds niet duidelijk.
.
.
Ondanks het gekonkel van het college is er eindelijk duidelijkheid. De geitjes zijn genadeloos afgeschoten. Maar wat ik mis is het gedeelte wie hier nu écht de verantwoordelijkheid voor draagt. Is het alleen de boswachter of zijn hier ook de verantwoordelijk wethouder en ambtenaren medeplichtig? Volgens de broer van de boswachter, die toevallig ook gemeenteraadslid is, heeft zijn broer lange tijd vergeefs om hulp aangeklopt bij de gemeente. Dat zou kunnen duiden op nalatigheid van de bestuurlijke verantwoordelijken.
In haar eerste persbericht nam het college inderdaad de verantwoordelijkheid, want de geiten waren gedood 'omdat ze oud waren en verwaarloosd en uit het oogpunt van dierenwelzijn'. Pas daarna zweeg B&W in alle toonaarden, net als op onze Woo-verzoeken. We kregen geen informatie want die zou er niet zijn. Echter, bij ons tweede Woo-verzoek beriep B&W zich opeens op haar geheimhoudingsplicht. Vreemd, er was toch niets om geheim te houden? Of toch wel? Duidelijk was al eerder dat het college van B&W van het Panbos af wil. Speelt dat nog ergens een rol?
Het is tijd dat het college van B&W in Katwijk eindelijk de verantwoordelijkheid neemt, haar fouten erkent en daar gevolgen uit trekt. Je handen wassen in onschuld en een van je ambtenaren voor de bus gooien om je eigen hachje te redden past niet. Dat gedrag is een college van B&W onwaardig. Zoiets mag nooit (meer) gebeuren.
En dus kijk ik uit naar 11 september, want ook de Katwijkse gemeenteraad is het spuugzat. Zij gaan dan beslissen of eindelijk alle stukken openbaar gemaakt worden, waardoor eindelijk de waarheid boven tafel komt. Afhankelijk van die waarheid zullen wij daarop besluiten of we aangifte gaan doen tegen de verantwoordelijken.
.
©Karen Soeters | House of Animals - dit artikel verscheen eerder op AnimalsToday.nl
