Jan P., de 'horrorfokker uit Eersel’, verkoopt weer honden. House of Animals Investigations ontdekte een advertentie van de fokker op Marktplaats, waarin hij Shih tzu pups te koop aanbiedt onder de naam JP. De advertentie is op 20 juli online gezet.

Het telefoonnummer van het account op Marktplaats is van Stefanie D., de ex-partner van Jan. House of Animals heeft meteen gereageerd op de advertentie, waarin wordt vermeld dat de puppy’s zich in Bergeijk, Noord-Brabant bevinden. Uit het gesprek via Marktplaats met de fokker, blijkt echter dat je de hondjes moet ophalen in België. Het adres dat JP doorgeeft, komt overeen met het adres van de villa van Jan P. in Retie, provincie Antwerpen.
.

België

Op de vraag waarom de kopers naar België moeten, terwijl in de advertentie een Nederlandse plaats staat vermeld, antwoordt JP ‘Omdat n Belg niet op marktplaats kan’. In België is het verboden op internet te adverteren als je geen officiële fokker bent met een HK-nummer. In de advertentie wordt een UBN genoemd, maar dat nummer is niet van toepassing voor een fokker in België. Uit de communicatie van Jan P. met House of Animals blijkt dat in ieder geval 1 puppy is verkocht. Karen Soeters:

“Het is ronduit schokkend dat deze man gewoon doorgaat in België, na het spoor van ellende dat hij heeft achtergelaten hier in Nederland. Ik kan niet wachten op de strafzaak, op basis van de aangifte die we tegen hem hebben gedaan. De enige manier om hem te stoppen is een levenslang houdverbod en liefst een hele lange gevangenisstraf. Misschien gaat hij dan nadenken over het intense dierenleed dat hij heeft veroorzaakt.”

Jan P. moet offline

House of Animals gaat met de Belgische politie bespreken wat de mogelijkheden zijn om Jan P. ook daar een halt toe te roepen. Karen Soeters:

“Ook de rol van Marktplaats hierin is ronduit stuitend. Marktplaats zou een account van iemand die een houdverbod heeft offline moeten halen.”

Horrorfokker verliest rechtszaak

Recent verloor de horrorfokker een rechtszaak die hij tegen de gemeente Eersel en House of Animals had aangespannen. Jan P. was naar de rechter gestapt, omdat hij het niet eens is met de gemeente. Op het terrein waar zijn bedrijf zat mogen volgens het bestemmingsplan geen hondenfokkerij en hondenpension gevestigd zijn. Ook had hij bezwaar ingediend tegen House of Animals als belanghebbende in deze zaak. Maar de rechter veegde alle argumenten van tafel en Jan P. verloor op alle punten:

“De stichting [House of Animals - red.] wil dieren beschermen, hun belangen behartigen en het dierenwelzijn bevorderen en daarom is zij wel degelijk partij.”

Begin juli bepaalde het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) dat Jan P. in totaal 86.200 euro aan opgelegde dwangsommen moet betalen. Dankzij het undercoverwerk van House of Animals Investigations kwam bij hondenfokker ‘Kwispel Enzo’ een berg dierenleed en misstanden boven, wat leidde tot het roemloze einde van de horrorfokker uit Eersel. House of Animals richt alle pijlen op eenzelfde afloop in België, aldus Karen Soeters.
.

• Lees op AnimalsToday: Horrorfokker Jan uit Eersel moet alle dwangsommen betalen
  .

©2024 House of Animals

Het blijft maar doorgaan. Hij is failliet verklaard en heeft meer dan twee miljoen euro aan schulden. Ja, helaas gaat het weer over Bert’s Animal Verhuur uit het Gelderse Appeltern. Hij blijft proberen om geld te verdienen over de rug van dieren, met volledig medeweten van zijn curator, die het zelfs verdedigt. Terwijl bekend is dat Bert R. dieren afschuwelijk verwaarloost en doelbewust uitspraken van de rechter negeert.

House of Animals kwam in contact met mensen die via internet een hond kochten bij Bert. Iedere keer zien we advertenties op Marktplaats verschijnen waarin honden door hem worden aangeboden. Hij is actief onder verschillende namen, waaronder Bert, Anne, Marjo, Wesley en Bobbie. Dat de curator hiermee akkoord gaat is bekend en hij moedigt de verkoop van de niet gesocialiseerde dieren zelfs aan, zo valt in het faillissementsverslag te lezen. Inmiddels hebben zich twee kopers bij ons gemeld en hun verhalen zijn om te huilen.

De leugens van Bert

Bert vertelde aan een van de kopers dat hij Rob heet en in scheiding lag met zijn vrouw Anne. Hij zou daarom tijdelijk bij zijn moeder wonen en dat was de reden waarom hij hond Kees moest verkopen. Kees blijkt een extreem angstige hond. Hij was vervuild en slecht verzorgd.

Bij thuiskomst drinkt Kees eerst 1,5 liter water. Die nieuwe baasjes vermoeden dat de hond is uitgedroogd en ondervoed. Dat wordt bevestigd door de dierenarts. Het medische dossier heeft House of Animals in handen. De bekkenbespiering van Kees is mager, zo constateert de dierenarts. Kees verstijft bij aanraking en heeft diarree.

Verlatingsangst

Kees is niet alleen heel erg gespannen, hij heeft ook verlatingsangst en hyperventileert. Zijn nieuwe baasje kan nog geen minuut weg of een hartverscheurend en onophoudelijk gepiep en gejank volgt. Een bank, glazen ruiten en een tv lijkt hij niet te kennen. In de nacht jankt hij onophoudelijk door.

Als ook de kat des huizes volledig gestrest raakt, zien de nieuwe baasjes in dat het ondanks alle moeite niet goed gaat. Ze doen met pijn in hun hart afstand van Kees bij een dierentehuis. En dan denk je misschien ‘lekker makkelijk’, maar ze hebben er echt alles aan gedaan om Kees een fijn thuis te geven. Alleen is deze hond nooit normaal gesocialiseerd door Bert en zijn de nieuwe baasjes met leugens door hem bedrogen. Met andere woorden: weer een dier dat de dupe is van een notoire dierenmishandelaar, die van geen ophouden weet en daarbij ook nog eens de zegen heeft van zijn curator.
.

Klap

Kees is voor 750 euro gekocht. Daarna kwamen de dierenartskosten erbij en de afstandskosten van het dierentehuis. Naast heel emotioneel was het ook een financiële klap. En het meest trieste: met Kees is het niet goedgekomen. Bij het dierentehuis hebben ze foto’s laten maken van zijn heup, want Kees liep een beetje moeilijk. De heup bleek in zo’n slechte staat dat behandeling niet meer mogelijk was. Om hem nog meer leed te besparen is Kees geëuthanaseerd.
.

.

Curator reageert niet

De voormalige baasjes van Kees zijn nog steeds radeloos en intens verdrietig. Ze hebben contact opgenomen met de curator, maar die reageert nergens op. Contact krijgen met Bert lukt ook niet. Ondertussen staan de volgende advertenties van honden alweer op Marktplaats.

We hebben met House of Animals alles geprobeerd om de dieren weg te krijgen uit Appeltern. Op dit moment loopt er nog een handhavingsverzoek bij de NVWA, om in ieder geval te controleren. Toen ik recent langs het terrein reed zag ik in ieder geval hangbuikzwijntjes en pony’s staan. Bij de laatste controle waren er nog 180 dieren aanwezig op het bedrijf. Deze man zou een levenslang houdverbod moeten krijgen. Dat is de enige manier om de dieren tegen hem te beschermen, want uit zichzelf stoppen gaat hij nooit. En zeker niet met zo'n curator.
.

• Lees op AniimalsToday: Gerechtigheid voor de dieren van Bert’s Animal Verhuur
  .

©Karen Soeters | House of Animals - dit artikel verscheen eerder op AnimalsToday.nl

Een Nederlands zeilersgezin uit Amsterdam is vanuit Trinidad onderweg naar Saint Vincent en de Grenadines. De Caribische eilanden zijn zwaar getroffen door orkaan Beryl. Vanavond - Nederlandse tijd - zullen ze na een zeereis van 24 uur arriveren met voer voor honden, kippen, geiten, ezels en koeien.

De Nederlandse zeilers varen met dierennoodhulp naar de getroffen eilanden op initiatief van House of Animals. Oprichter Karen Soeters:

"De verwoesting die orkaan Beryl heeft aangericht raakt niet alleen mensen op deze eilanden maar ook vele dieren. Dankzij de ongelofelijke inzet van dit Nederlandse gezin kunnen we nu essentiële hulp bieden."

Op de vlucht voor orkaan Beryl

Sinds augustus vorig jaar is Madelon Stevens samen met haar man Chris en twee zonen Luke (14) en Owen (12) op wereldreis met hun catamaran. Vorige week sloegen ze op de vlucht voor Beryl. Madelon vertelt:

"We waren net twee weken op Saint Vincent en de Grenadines toen we vroeg in de ochtend hoorden dat de orkaan onze richting op koerste."

Na een dag en een nacht varen kwam het gezin veilig aan in de haven van Trinidad:

"Bijna alle voorzieningen en huizen op de getroffen eilanden zijn van de kaart geveegd. Het is verschrikkelijk om die beelden te zien op internet."

Mens en dier getroffen

De meeste mensen op Saint Vincent en de Grenadines zijn geëvacueerd. Dieren moesten ze achterlaten. Madelon:

"We zijn blij dat we op deze manier kunnen helpen, ook al voelt het als een druppel in de oceaan."

Naast dieren steunen Madelon en haar gezinsleden ook mensen in de getroffen gebieden. Samen met andere Nederlandse zeilers met in totaal 8 boten brengen ze voedsel, generatoren, watermakers en gereedschap naar de eilanden.

©House of Animals

De laatste dag van ons vierde werkbezoek aan Oekraïne is aangebroken. We gaan naar Tanya van Myav-Gav (miauw-woef) in Dnipro. Ik verheug mij erop haar weer te zien. Tanya is een ontzettend hartelijke en lieve vrouw, die een enorme kracht uitstraalt. Ze was voor de oorlog psychiater van beroep, opgeleid om mensen te helpen. Maar na de dood van haar man besloot Tanya haar leven te richten op het redden van dieren.

Haar huis in een woonwijk in Dnipro is veranderd in katten- en hondenopvang Myav-Gav. Het is de derde keer dat we hier zijn en iedere keer is er een extra stukje tuin bebouwd met units waar dieren opgevangen worden. Buiten wijst Tanya naar een paar overgebleven prachtige rozenstruiken. Ik begrijp dat ze zegt dat ze heerlijk ruiken en dat is ook zo. Ooit moet deze tuin een oase van bloemen zijn geweest. Nu vragen vooral de katten- en hondenverblijven om onze aandacht.

Myav-Gav

De enorme mastiff die mij komt begroeten is net zo gevaarlijk als de vorige keer. Zodra ik hem een aai over zijn flinke kop geef, wordt hij zo enthousiast dat je serieus moet opletten niet omvergegooid te worden. Hij blijft ons overal volgen en wil maar één ding: geknuffeld worden. Daar moet alles letterlijk voor wijken. Wanneer ik dan na stevig aandringen de tijd neem en naast hem zit, probeert hij met zijn enorme lijf op schoot te kruipen. Deze hond heeft misschien het uiterlijk van een waakhond, maar het karakter van een schoothondje.

'Onze' Phil

In wat voorheen de garage moet zijn geweest, is nu een opslagruimte voor voer. Ook hier worden katten opgevangen, vooral dieren die net binnenkomen en katten die intensieve zorg nodig hebben. Zo’n kat is 'onze' Phil. Ik noem hem 'onze', omdat hij een van onze adoptiedieren is bij Myav-Gav. Ik wil heel graag aan zijn adoptieouders laten zien hoe het met Phil gaat. Maar hij is boos en bang. Daar kan ik mij eerlijk gezegd alles bij voorstellen. Hij is vorig jaar door militairen naar Tanya gebracht, met een gebroken kaak, ingeslagen oog en tot overmaat van ramp was hij ook nog verzwakt door leukemie. Tanya vertelt dat ze denkt dat hij ooit een geliefde huiskat is geweest. Wat hij heeft mee gemaakt weet niemand, maar het moet verschrikkelijk zijn geweest. Vertrouwen in mensen heeft hij niet meer.

Psychiater Tanya

Phil heeft in zijn verblijf een bench waarin hij zich verschuilt. Zijn felle ogen zie ik door een opening. We houden afstand, want we willen geen onnodige stress veroorzaken. Tegenover de kattenverblijven staat een schommelstoel, met daarin een zacht kleedje. Tanya zit hier iedere avond en probeert heel voorzichtig meer contact met Phil te krijgen. Dat lukt, maar het gaat heel langzaam. Fysiek gaat het gelukkig wél boven verwachting goed met hem, maar voordat hij weer een beetje vertrouwen in mensen terugkrijgt is er een lange weg te gaan. Iedere keer als Phil bombardementen hoort, heeft hij letterlijk een terugslag.

Peach spint hard

We lopen door naar onze adoptiekater Peach. Met hem gaat het in alle opzichten wonderbaarlijk goed. Omdat ik nog heel goed weet hoe hij eraan toe was afgelopen december, houd ik afstand. Tanya mag bij hem in de buurt komen, maar verder niemand. Hij blijkt het heerlijk te vinden om geborsteld te worden, gebaart Tanya. Dat wil ik dan toch maar proberen. Heel voorzichtig aai ik met het borsteltje aan de zijkant van zijn lijfje. Tot mijn grote verbazing vindt Phil het heerlijk. Hij draait zich in alle richtingen om vooral maar overal en lang geborsteld te worden. Ondertussen spint hij hard. Als hij dan ook nog eens kopjes tegen mijn hand gaat geven, twijfel ik bijna of dit wel dezelfde rode kater is die ik in december heb gezien. Maar hij is het echt. Dit is wat goede zorg en veel liefde met oorlogsdieren kan doen.

De littekens waar een stuk scherf van een raket zijn hoofd raakte zijn nog zichtbaar. Peach was ontzettend mager en verzwakt toen hij door militairen werd binnengebracht. Wie had kunnen denken dat hij in zo’n relatief korte tijd zo zou opknappen? Stel je toch voor dat de soldaten hem niet onder het puin hadden horen piepen...

Volgend jaar Myav-Gav?

Als we een tas iets te hard neerzetten schrikt Peach ontzettend. Ik realiseer mij dat je de dieren uit de oorlog kunt halen, maar dat het heel lang duurt eer de oorlog uit de dieren is. En ondertussen is er weer een nieuwe poes binnengebracht. Ze is blind en heel aanhankelijk. Zo gaat het hier dus de hele dag door. En dat al meer dan twee lange jaren. Ik vraag me af of er volgend jaar rond deze tijd bij Tanya nog rozen in de tuin staan. En of wij haar dan ook weer kunnen bezoeken.

Vrijheid, veiligheid

We zijn inmiddels een maand verder en ik ben weer in het veilige Nederland. Als je in een oorlogsgebied bent geweest, voel je des te meer dat vrijheid en je veilig voelen geen vanzelfsprekendheden zijn. De allesoverheersende spanning die zich opbouwt door voortdurend in angst te leven, is zo afschuwelijk. Voor mensen evenveel als voor dieren, zoals hondje Mouse, katers Peach en Phil, paard Kamila en al die andere dieren die bij harde geluiden ineenkrimpen van ellende, door trauma en intense angst. Dat raakt je hart en neem je mee terug.

Vladislav en Bobba

Wat diepe indruk maakte deze reis naar Oekraïne was de ontmoeting met soldaat Vladislav, die hond Bobba heeft meegenomen uit de loopgraven. Voor allebei geldt dat de oorlog tot het diepste van hun wezen is doorgedrongen. Ze hebben elkaar nodig gehad in de loopgraven om te overleven. Het is niet alleen Bobba die zich letterlijk vastklampt aan Vladislav; ook voor de soldaat is Bobba een houvast in stikdonkere tijden. Dat hij speciaal naar Pegasus is gekomen om samen met Bobba en mij Noodhospitaal 'Lucy' voor dieren te openen vind ik echt heel bijzonder.
.

Samen dieren redden

Dieren helpen doen we met en dankzij heel veel andere mensen. Dat levert warme en hechte vriendschappen op, zoals we nu ook weer ondervonden bij Tanya van Myav-Gav. Dankzij het harde werken van dierenbeschermers in Oekraïne worden heel veel dieren gered en verzorgd. Zij kunnen dat niet zonder de donaties van dierenbeschermers in Nederland en België (en daarbuiten), waardoor onder meer noodhospitaal Lucy van de grond is gekomen.

Dankzij onze gezamenlijke steun kunnen mensen in Oekraïne dieren redden. House of Animals helpt daarmee sinds het begin van de inval, inmiddels alweer ruim twee jaar geleden. Ik voel vooral grote dankbaarheid dat we elkaar gevonden hebben in de strijd en zorg voor die angstige en gewonde oorlogsdieren. En ik hoop met heel mijn hart dat het einde van deze afschuwelijke oorlog voor mens en dier spoedig in zicht komt.

Adopteer op afstand en help direct mee

Mocht je willen helpen, overweeg dan om adoptieouder op afstand te worden. Hiermee verzeker je dat de dierenvrienden in Oekraïne oorlogsdieren kunnen blijven redden en verzorgen. Je kunt ze ook helpen met een gift.
.

• Adopteer een oorlogsdier in Oekraïne
• Steun Noodhospitaal ‘Lucy’
• Volg het werk van House of Animals in Oekraïne via AnimalsToday, Facebook en Instagram
• Lees de voorafgaande reisblogs van Karen op AnimalsToday
  .

©Karen Soeters | House of Animals - dit artikel verscheen eerder op AnimalsToday

House of Animals heeft in Heerlen (L) een kattenhandelaar ontmaskerd, die in een appartementje op grote schaal met Maine Coons fokt. Undercover telde House of Animals zeker 40 katten in de woning van een Limburgs koppel, dat handelt onder de naam Cattery Nazarene. Eerder kwamen er diverse meldingen binnen over zieke en magere kittens afkomstig van Cattery Nazarene. “Dit laat zien dat de problemen rond kattenhandel in Nederland groter zijn dan werd gedacht”, aldus Karen Soeters van House of Animals.

Zieke en magere kittens

In maart startte House of Animals het Meldpunt Kattenhandel, waarna veel tips binnenkwamen over misstanden bij kattenhandelaren, waaronder Cattery Nazarene in Heerlen. House of Animals ontving meldingen over Maine Coons met niesziekte, giardia, vlooien, tandproblemen, kittens zonder inentingen en kittens met ondergewicht. Ook werd er gerommeld met geboortedata en worden er stambomen beloofd, maar nooit afgegeven. Kopers blijven achter met torenhoge dierenartsrekeningen.

Broodfok

Door de vele meldingen over Cattery Nazarene opende House of Animals Investigations een nieuw dossier. Onderzoek wijst uit dat er zeer intensief gefokt wordt door het Limburgse koppel, waar in een jaar tijd minstens 14 nesten geboren zijn met in totaal 72 kittens. Een rode draad in de meldingen is ondergewicht van de kittens op het moment van verkoop.

Tijdens een undercover ‘pseudokoop’ trof House of Animals kittens aan die alle kenmerken van niesziekte hadden en graatmager aanvoelden. Karen Soeters van House of Animals:

“Zo veel kittens bij elkaar, dat is vragen om ziektes en niet-gesocialiseerde dieren. We zijn redelijk kort geleden begonnen met het onderzoek naar kattenhandel, maar het is ons duidelijk dat die niet onderdoet voor de problemen met hondenhandel. Katten zijn op dit moment niet beschermd in onze wetgeving en kattenleed in de broodfokhandel is veelal onzichtbaar. Dat zie je ook nu weer, al die ellende weggestopt in een appartementje.“

Cavia’s

Het Limburgse stel fokte tot 2020 op grote schaal cavia’s. Bij controle stelde de Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn (LID) meerdere overtredingen vast. Ruim 150 cavia’s waren ernstig verwaarloosd aangetroffen, ondervoed, in zeer kleine en vervuilde hokjes. Veel hadden water noch voedsel. Ook lagen er dode cavia’s in de kooien. Er zijn lasten onder dwangsom opgelegd om verbetering af te dwingen in de leefomstandigheden van de dieren, maar bij een daaropvolgende controle waren alle cavia’s verdwenen. Karen Soeters:

“Naar andere fokkers, beweert Zeger T., maar gezien de staat waarin de diertjes verkeerden, is dit niet heel aannemelijk.”

Handhavingsverzoek inzake Cattery Nazarene

Inmiddels heeft House of Animals bij de gemeente Heerlen een handhavingsverzoek ingediend. Het fokken en verkopen van katten is op het adres van Cattery Nazarene in strijd met het bestemmingsplan. Vorig jaar openbaarde House of Animals grove misstanden bij een kattenfokker in het Limburgse Echt. Recent publiceerde de dierenwelzijnsorganisatie het onderzoek naar een kattenfokker in Helmond, die niet minder dan 91 mogelijk zieke katten hield in huis en een stacaravan in de tuin.

---

Stop de malafide kattenhandel

Jij kunt het verschil maken. Met een donatie aan House of Animals help je ons om deze onrechtvaardige handel te bestrijden en te zorgen voor een betere toekomst voor deze katten. Elke bijdrage, groot of klein, helpt ons om:

• Onderzoek te doen naar en bewustzijn te creëren over de mishandeling van katten.
• Juridische actie te ondernemen tegen degenen die katten kwaad doen.
• Te pleiten voor strengere wetgeving en betere bescherming van katten.

Sluit je aan bij onze missie en laat zien dat compassie sterker is dan wreedheid. Samen kunnen we een wereld creëren waarin elke kat wordt gerespecteerd en gewaardeerd.

Doe nu een donatie en sta zij aan zij met ons in de strijd voor de rechten van katten.

STEUN ONS! Doe nu een donatie ›

---

---

Broodfok bij Cattery Nazarene in Limburg

Zodra Ierse en Britse renpaarden niet meer winnen of te duur zijn om te verzorgen, worden ze zonder pardon afgedankt. Afgedankte racepaarden mogen niet in de voedselketen terechtkomen, maar dit gebeurt toch. Uit onderzoek van het Ierse tv-programma RTÉ Investigates en House of Animals blijkt dat de dieren met een valse identiteit en een ‘schoon’ paspoort op transport gaan naar andere Europese landen, om daar alsnog geslacht te worden. Nederlandse paardenhandelaren spelen daarbij een belangrijke rol.

Ierland en het Verenigd Koninkrijk hebben een overschot aan afgedankte paarden uit de race-industrie. Deze dieren mogen niet door mensen gegeten worden, vanwege mogelijke medicatie die is toegediend om veelvoorkomende raceblessures te behandelen. Daarom is door een aantal beruchte paardenhandelaren gezocht naar ‘creatieve’ manieren om alsnog geld te verdienen aan deze paarden. De dieren worden ‘omgekat’ en krijgen een valse identiteit met een ‘schoon’ paspoort, waarna ze op transport gaan en elders in Europa geslacht worden. Het paardenvlees komt zo alsnog in de menselijke voedselketen terecht. Dit gebeurt naast racepaarden ook met andere paarden die van de voedselketen zijn uitgesloten.

Afgedankte racepaarden

Al eerder was er al een spraakmakend proces over internationale slachtpaardenhandel in Marseille (Frankrijk). Na signalen van ernstige misstanden tijdens transporten van afgedankte Ierse racepaarden en het vermoeden van een Europees crimineel netwerk van paardenhandelaren, dook het Ierse televisieprogramma RTÉ Investigates in de wrede Ierse, Britse en Europese paardenindustrie. Wat gebeurt er met paarden nadat ze uit de schijnwerpers zijn verdwenen?

Omdat Nederlandse paardenhandelaren een belangrijke rol spelen in de logistiek en het ‘omkatten’ van afgedankte Ierse en Britse renpaarden, is de Nederlandse dierenwelzijnsorganisatie House of Animals door RTE Investigates benaderd. Uit gezamenlijk onderzoek blijkt dat grote hoeveelheden paarden uit Ierland en het Verenigd Koninkrijk, onder erbarmelijke omstandigheden op transport worden gezet naar Nederland en België. Hier krijgen ze een nieuwe chip en een vals paspoort. Vervolgens gaan ze naar slachthuizen in heel Europa, waaronder Spanje, Italië, Polen en het Nederlandse Kerkdriel.

Crimineel netwerk van paardenhandelaren

Het onderzoek toont aan dat het criminele netwerk van paardenhandelaren misbruik maakt van ‘lakse’ regelgeving in de landen waar ze actief zijn. Veel paarden gaan naar Spanje, Italië en Polen voor de slacht. Slachthuizen in deze landen kunnen niet communiceren met andere landen om de identiteit van de paarden te verifiëren. Zo worden ‘vuile’ paarden ‘witgewassen’ via België en Nederland voor slacht in andere landen.

De transporten vinden plaats onder erbarmelijke omstandigheden. Novemer 2023 is een paardentransport onderschept in Dover. Volgens de officiële papieren waren er 19 paarden aan boord; het bleken er 26 te zijn. Ze waren afkomstig uit Engeland, maar om de exportregels na Brexit te omzeilen was het de bedoeling ze via Ierland verder te transporteren. Vijf merries waren drachtig. Een van de dieren was er zo slecht aan toe dat ze is geëuthanaseerd.

Eindbestemming Oostwold

Op de vrachtpapieren (in handen van House of Animals) stond als eindbestemming een bekende Nederlandse paardenhandelaar uit Oostwold. House of Animals was daarna getuige van een transport van paarden uit Ierland in Rotterdam, die op het moment van uitladen al meer dan 30 uur onderweg waren. Dat is in strijd met de Europese transportverordening.

De vorig jaar veroordeelde paardenhandelaar Stijn de V. komt ook boven in het onderzoek. Veel transporten uit Ierland gaan naar deze in België wonende Nederlander, die vorig jaar veroordeeld is tot een celstraf van vier jaar en een boete van 75.000 euro. De Belgische dierenbeschermingsorganisatie GAIA had hem aangeklaagd wegens dierenmishandeling op een paardenmarkt. Hij en de paardenhandelaar uit Oostwold zijn eerder gearresteerd wegens soortgelijke zaken, zoals valse paspoorten en het in zijn bezit hebben van illegale medicatie. Volgens de rechtbank in Marseille is de paardenhandelaar uit Oostwold een van de belangrijkste leveranciers van Ierse en Britse slachtpaarden; zo ook aan Stijn de V.. Beiden zijn deel van het frauduleuze netwerk dat in slachtpaarden handelt met valse chips en paspoorten.

Valse paspoorten voor afgedankte paarden

De paarden krijgen via Nederland valse paspoorten, want die kunnen hier worden uitgegeven door een ‘paardenpaspoort uitgevende instantie’ (ppi) zonder de tussenkomst van een dierenarts. In het onderzoek komt de naam van een ‘ppi’ uit Erp boven. Wat ook opvalt is dat men voor het ‘omkatten’ vaak gebruikmaakt van Duitse microchips. Duitsland heeft een gesloten database, waardoor het moeilijk, of zelfs onmogelijk is om de achtergrond van een paard te controleren.

Naast Spanje, Italië en Polen gaat ook een groot aantal paarden naar een Nederlandse slachterij in Kerkdriel. Deze slachterij lag eerder onder vuur door de enorme hoeveelheden dieren dier er onverdoofd geslacht werden. Karen Soeters van House of Animals:

“Gelet op de geldende eisen voor de registratie en identificatie van paarden lijkt het onwaarschijnlijk dat deze slachterij niet op de hoogte is van de ware ‘identiteit’ van de Ierse en Britse paarden. Op het oog kun je vaak al zien dat paarden niet gezond zijn, ook kun je aan de bouw zien dat het racepaarden zijn.”

Voedselveiligheid in het geding

In 2022 is een Europese ‘voedselveiligheidswaarschuwing’ is uitgegaan voor vlees afkomstig van de slachterij in Kerkdriel, omdat het niet in de keten voor menselijke consumptie terecht hadden mogen komen. Dit blijkt uit documenten in bezit van House of Animals. Uit het onderzoek blijkt ook een connectie tussen deze slachterij en een paardenhandelaar Jan T. uit Meijel. Deze handelaar is ook genoemd in het Franse proces, als iemand die slacht van paarden met valse paspoorten zou organiseren. De paardenhandelaar uit Meijel levert veel zogenaamd (omgekatte) Duitse paarden aan de slachter uit Kerkdriel.

House of Animals undercover

House of Animals heeft tijdens het onderzoek undercover gefilmd. Er is een transportwagen vastgelegd, die eerder is gebruikt door de handelaar uit Meijel tijdens de paardenmarkt in Hedel. De wagen stond uren langs de weg bij het slachthuis in Kerkdriel. Op die vroege donderdagochtend was het een komen en gaan van transporten met paarden. Uiteindelijk zijn er die ochtend 52 paarden geslacht, waarvan de herkomst terecht onzeker te noemen is.

House of Animals zet vraagtekens bij de grote afwezigheid van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) in dit geheel. Karen Soeters:

“Hoe is het mogelijk dat NVWA niet beter heeft gecontroleerd bij dit slachthuis? Ze moeten weet gehad hebben van het spraakmakende proces in Marseille en ze waren zeker op de hoogte van de Europese voedselveiligheidswaarschuwing in 2022. En waarom worden de transporten van paarden uit Ierland en het Verenigd Koninkrijk niet beter gecontroleerd?”

'Slachterij Kerkdriel moet dicht'

Voor House of Animals is dit pas het begin van het onderzoek. Karen Soeters:

“House of Animals heeft een handhavingsverzoek ingediend bij de NVWA voor extra toezicht op diertransporten uit Ierland en het VK. Ook willen we onderzoek naar de fraude met paspoorten en chips. Verder eist House of Animals sluiting van de slachterij in Kerkdriel. Er ligt hier voor de toezichthouder een drievoudig mandaat: handhaving van dierenwelzijn, fraudebestrijding én de Nederlandse en Europese voedselveiligheid garanderen.”

Stop de handel in afgedankte paarden!

Jij kunt het verschil maken. Met een donatie aan House of Animals help je ons om deze onrechtvaardige handel te bestrijden en te zorgen voor een betere toekomst voor deze paarden. Elke bijdrage, groot of klein, helpt ons om:

• Onderzoek te doen naar en bewustzijn te creëren over dierenmishandeling.
• Juridische actie te ondernemen tegen degenen die dieren kwaad doen.
• Te pleiten voor strengere wetgeving en betere bescherming van dieren.

Sluit je aan bij onze missie en laat zien dat compassie sterker is dan wreedheid. Samen kunnen we een wereld creëren waarin elk dier wordt gerespecteerd en gewaardeerd.

Doe nu een donatie en sta zij aan zij met ons in de strijd voor dierenrechten.

STEUN ONS! Doe nu een donatie ›

---

•  Uitzending RTÉ Investigates: woensdag 12 juni 2024 om 9.35pm (22.35 in NL) op de Ierse publieke omroep RTÉ One - daarna online beschikbaar via RTÉ Player, met een aanvullende uitzending op 13 juni om 9.35pm (22.35 in NL) op RTÉ One en RTÉ Player. De uitzendingen van RTÉ Investigates zijn overal in Europa online te bekijken.

---

In de media

• 13 jun 2024 - NU.nl: Vlees van afgedankte racepaarden via Nederland illegaal in snacks
• 13 jun 2024 - De Gelderlander: Illegaal paardenvlees via Nederlandse handelaren in bitterballen en kroketten
• 13 jun 2024 - Algemeen Dagblad: Vlees van afgedankte racepaarden via Nederland illegaal in snacks

Volg het werk van House of Animals in Oekraïne via AnimalsToday, Facebook en Instagram

De beruchte servalfokker Wildcatsfarm in Echt houdt zich nog steeds niet aan de eisen voor catteries en overtreedt daarmee opnieuw de wet. Een jaar geleden bracht House of Animals schokkende feiten naar buiten over extreme misstanden bij servalfokkers Sinan B. en Bieneke M.. Hun activiteiten strookten niet met het bestemmingsplan en na een handhavingsverzoek door House of Animals moest Wildcatsfarm stoppen onder dwangsom. Zij beloofden de gemeente Echt-Susteren een ander businessmodel, maar daarvan kwam niets terecht.

De toezegging aan de gemeente Echt-Susteren was dat Wildcatsfarm niet meer aan particulieren zou verkopen, maar alleen aan andere catteries. Daarmee zouden ze een groothandel zijn en dat past wel binnen het bestemmingsplan van de gemeente Echt-Susteren. Maar er kwam niets van terecht.Karen Soeters van House of Animals Investigations ging opnieuw de confrontatie aan. Het resultaat zie je hierboven.

Wildcatsfarm in Echt blijft de wet overtreden

Hous of Animals Investigations onthulde een jaar geleden dat Wildcatsfarm servalkittens van net een paar dagen oud verkocht, evenals doodzieke kittens van raskatten als Bengalen en Selkirk Rexen. Undercoveronderzoek liet zien hoe de dieren werden gehouden, in smerige kooien met overvolle kattenbakken en vervuilde drink en etensbakken.

Handhavingsverzoek

House of Animals diende een handhavingsverzoek in bij de gemeente Echt-Susteren, omdat het handelen en fokken op het betreffende bedrijventerrein in strijd is met het bestemmingsplan. Dit werd omzeild door Sinan B., door de gemeente voor te houden dat hij uitsluitend nog als groothandel verder zou gaan. Dit zou wel binnen het bestemmingsplan passen, maar de toezegging bleek al snel een leugen. House of Animals Investigations startte een onderzoek en ontdekte dat er inderdaad nog steeds aan consumenten is verkocht. Alle servals zijn inmiddels verdwenen, maar het fokken met Bengalen en Selkirk Rex katten ging gewoon door. De verkoop aan consumenten vond plaats onder de namen Cattery Mickey en Cattery Poesiemauw.

Ze trekken zich nergens iets van aan

Deze malafide enkel op geld beluste fokker is in Nederland bij geen enkele rasvereniging welkom. Toch krijgen de kittens stambomen, maar nu van de Belgische rasvereniging BCF. Karen Soeters van House of Animals Imvestigations:

“Sinan B. en Bieneke M. houden zich nog steeds niet aan de wet, die voorschrijft dat catteries uitsluitend volledig ingeënte katten mogen verkopen. Ze trekken er zich nergens iets van aan. Ze verkopen hun kittens al na 7-8 weken – wat echt veel te jong is – en zonder enige inenting tegen ernstige ziekten.”

House of Animals besloot daarom onlangs Sinan B. opnieuw te confronteren dat werd een bizar gesprek, waarin hij de gestelde vragen vakkundig ontweek of beantwoordde met een leugen. Inmiddels heeft House of Animals een nieuw handhavingsverzoek ingediend. De websites van Cattery Mickey en Cattery Poesiemauw zijn kort daarna leeggehaald. Het Marktplaatsaccount is van naam en woonplaats veranderd en ook deze advertenties zijn verwijderd.

Tips over Wildcatsfarm?

Uiteraard blijft House of Animals deze fokker in de gaten houden. Mocht je tips hebben over Wildcatsfarm in Echt of andere malafide kattenfokkersm dan kun je deze doorgeven aan kattenhandel@houseofanimals.nl of via het meldpunt kattenhandel.

We hebben de hele nacht doorgebracht in de schuilkelder. Vanochtend om half zes konden we pas terug naar onze kamer. In de planning staat een bezoek aan Angel in Zaporizja en dan naar Tanja in Dnipro. Dat gaat niet lukken in een dag, want het is te onrustig. We hebben een naar gevoel overgehouden aan ons gedwongen, abrupte vertrek vorige keer en willen de tijd nemen bij Angel. De beslissing is snel genomen. We mogen twee uur slapen en dan gaan we naar Zaporizja. We bellen met Tanja of we ook morgen kunnen komen. Dat is gelukkig geen probleem.

Bij Zaporizja rijden we over een dam in de rivier de Dnjepr. Het hoogteverschil in water is zo'n vijftig meter en dat is erg indrukwekkend. Lang stilstaan bij dit uitzicht gaat alleen niet, want onze chauffeur drukt het gaspedaal flink in. Inmiddels weet ik dat een plek als deze hoog op de lijst staat om gebombardeerd te worden. Ik denk aan de beelden van de dambreuk in de regio Nova Kakhovka. Als dat hier zou gebeuren zijn de gevolgen niet te overzien. Een stukje verder is de weg beschadigd. In april is al een poging gedaan om deze dam te vernietigen.

Weerzien met Angel in Zaporizja

Angel komt net naar buiten met twee honden als we aankomen. Haar te zien doet iets met me. Wat moeten zij, haar moeder en de dieren het zwaar te verduren hebben. We gaan mee naar boven. Plots bedenk ik mij dat ik geen geblaf hoor. Is alles wel in orde?? Maar zodra de honden ons team zien binnenkomen begint werkelijk een oorverdovend geblaf. Ik ben serieus opgelucht. Ze zijn er nog allemaal! Op een of andere manier is het Angel en haar moeder gelukt de honden stil te krijgen. Heel fijn ook voor de buren. Het weerzien is zo ontzettend fijn. We willen heel graag aan de adoptieouders van Mouse, Busya en Basya laten zien hoe het met ze gaat.

Mouse gaat als eerste mee naar buiten. Ze is zo’n ontzettend blij en vrolijk hondje. Alleen haar enigszins verfrommelde kopje verraadt nog dat ze echt door een kogel is geraakt. Vorige keer zag ik haar alleen tussen heel veel andere honden, maar nu ontdek ik dat het echt een ontzettende knuffel is. Ze springt letterlijk in mijn schoot als ik op de grond ga zitten.

Het bangste hondje

Het verschil tussen de vrolijke Mouse op schoot en wanneer het luchtalarm afgaat kan niet groter zijn. Angel heeft verteld dat Mouse het bangste hondje is van allemaal. Bij harde geluiden en het luchtalarm is Mouse nergens meer. De oorlog raakt niet alleen mensen, maar ook zo ongelofelijk veel dieren. Mouse gaat na een heerlijke knuffelsessie weer naar binnen. De moeder van Angel brengt Busya en Basya mee. De twee sprongen als puppy bij Angel in de auto toen ze inkopen deed en wilden er niet meer uitkomen. Er was eigenlijk helemaal geen ruimte meer voor nog meer honden, maar deze twee puppy’s hebben zelf hun lot bepaald. Bij Angel wilden ze wonen en zo gebeurde het.

We hebben geluk dat het vandaag relatief rustig is in Zaporizja, waardoor het weerzien extra fijn is. Angel heeft cadeautjes gekocht voor het team van House. Zo ontzettend lief, maar cadeaus aannemen is lastig. Ze laat mij heel eenvoudige, maar prachtige kettingen zien van natuursteen. Alle stenen hebben een speciale betekenis. Haar broer heeft ze voor Angel gekocht en ze wil er een aan mij geven. Dat kan ik niet aannemen en dat leg ik haar uit. Ik doe de kettingen terug in de zak waarin ze zaten.

Lichtpuntje in hele donkere tijden

Het is echt fijn om in de relatieve rust van deze dag de dieren te zien. We knuffelen met ze en praten met Angel. De oorlog, alle onzekerheid en leed laten ook bij haar sporen achter. Maar vandaag is een lichtpuntje in hele donkere tijden en Angel is een hele moedige vrouw. Dit moment zal ik nooit meer vergeten. Vriendschap in oorlogstijd is heel bijzonder en betekent voor Angel en ons meer dan ik kan uitleggen.

We nemen afscheid en net op dat moment gaat alsnog het luchtalarm af. Ik denk aan doodsbange Mouse en alle andere dieren. Wat er precies aan de hand is weet ik dan nog niet. We rijden met een afschuwelijke snelheid Zaporizja uit. Ineens houdt de navigatie ermee op. Blijkbaar een methode om alle navigatie, inclusief die van raketten en drones, te frustreren.

Bom op vliegveld Zaporizja

Eenmaal in Dnipro moeten we meteen door naar de schuilkelder. Deze keer maar een paar uur. Dan wordt duidelijk dat zes kilometer verwijderd van Angel, in Zaporizja een MIG-raket het vliegveld heeft geraakt. Ik zie schokkende foto’s. De ravage is afschuwelijk en niet te bevatten. In de auto krijgt de beveiliging een telefoontje en ik hoor een bekende stem. Het is Angel! Ze wil weten of het wel goed met ons gaat. Voor haar is dit 'normaal', maar wij moeten vast enorm geschrokken zijn. De omgekeerde wereld...

Terwijl ik mijn laptop, powerbanks en andere spullen die ik in de haast op de achterbank heb gegooid bij elkaar pak, voel ik ineens iets kouds. De ketting van prachtige, donkere stenen. Het cadeau dat ik niet kon aannemen. 'Om de negativiteit in je leven mee weg te krijgen', zo vertelde Angel mij eerder. Dankjewel lieve Angel 💙💛

.

• Adopteer een oorlogsdier in Oekraïne
• Geef hoop en steun Noodhospitaal 'Lucy'
• Volg het werk van House of Animals in Oekraïne via AnimalsToday, Facebook en Instagram
• Lees ook.Karen’s reisblog: Baken van hoop in oorlogstijd
• Lees ook Karen’s reisblog: Oorlogsdieren met kogels in hun lijfje
  .

©Karen Soeters | House of Animals

Nu is het echt zover. Op zaterdag 25 mei openen we het eerste ziekenhuis voor oorlogsdieren in Oekraïne! ‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’ is een baken van hoop in oorlogstijd. Het initiatief van House of Animals is mogelijk gemaakt dankzij duizenden donaties van dierenvrienden uit Nederland en België. Hartverwarmende steun, waar je stil van zou worden.

‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’ staat in Dnipro, vlakbij de frontlinie in het zuidoosten van Oekraïne. Het ziekenhuis is gebouwd op het terrein van dierenopvang Pegasus. Daar wonen zo’n duizend honden en katten, maar ook schapen, varkens, paarden en ganzen worden er opgevangen. Het ziekenhuis helpt zwaargewonde dieren die slachtoffer zijn van het oorlogsgeweld. Dagelijks brengen Oekraïense soldaten gewonde dieren naar opvangcentra in de buurt van het front. Maar zonder acute medische zorg zijn de meeste dieren kansloos.

Baken van hoop

‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’ heeft een operatiekamer, steriele ruimtes met ziekenhuisbedjes en een unit met medicatie en medische hulpmiddelen. Het is vreselijk wanneer dieren gewond raken maar je niet voor ze doen. Dit ziekenhuis is daarmee met recht een 'baken van hoop'. Over de naam hoefden we niet lang na te denken. Het moest een eerbetoon zijn aan Lucy, de herdershond die tijdens ons bezoek vorig jaar december zwaargewond werd binnengebracht. Ze was geschrokken van een explosie en in paniek onder een auto gerend.

Ondanks de pijn door haar verwondingen en de angst die ze moet hebben gevoeld, was ze nog steeds aanhankelijk en wilde ze aandacht en geknuffeld worden. Mijn collega’s en ik sloten haar die dag in ons hart. Lucy bleef altijd vrolijk en levenslustig. Haar lieve verzorgers hebben wekenlang keihard voor haar gevochten. Het leek ook echt de goede kant op te gaan. Maar helaas, Lucy heeft het niet gered. Haar overlijden heeft iedereen bij House of Animals diep geraakt en haar verzorgers waren intens verdrietig. Lucy staat voor ons symbool voor al die dieren die slachtoffer zijn van deze afschuwelijke oorlog.

Vanaf vandaag leeft Lucy niet alleen voort in mijn hart, maar ook in de naam ‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’. In december 2023 vroeg House of Animals aan Nederlandse en Belgische dierenliefhebbers om mee te helpen een noodhospitaal voor oorlogsdieren in Dnipro op te zetten. In dat gebied worden veel achtergelaten (huis)dieren direct en indirect slachtoffer van het voortdurende oorlogsgeweld. Met de opbrengst van de donaties is het dierenziekenhuis gebouwd en ingericht, voor medische zorg en nabehandeling.

Vrienden

Ik had in december alleen maar kunnen dromen dat het zo snel zou kunnen gaan, dat eind mei het hospitaal klaar was voor gebruik. De ontvangst door onze vrienden bij Pegasus is zo bijzonder. Door het contact dat mijn collega’s dagelijks hebben met hen, voelt het alsof we bij vrienden op bezoek gaan.

Bij de ingang staat de Oekraïense militair Vladislav. Hij gaat vandaag samen met mij het hospitaal openen. In zijn armen ligt Bobba. Ze hebben vier maanden samen aan het front doorgebracht. Hun verhaal raakt ons recht in het hart. Bobba werd waarschijnlijk achtergelaten door zijn baasje en zocht bescherming bij de soldaten. Vladislav zorgde voor hem en er ontstond een sterke band tussen de twee.

Bijzondere gave

Bobba blijkt een bijzondere gave te hebben. Hij voelt aan wanneer er bombardementen op komst zijn. Als Bobba niet meer uit de loopgraven wil, dan bereiden de militairen zich voor op een aanval. Na afloop was Bobba ook degene die gewonde soldaten wist op te sporen. Hij ging ernaast staan blaffen, zodat de anderen wisten waar te zoeken. Maar na vier maanden raakte Vladislav getraumatiseerd. Het leven aan het front brak hem op. Vrijwilligers brachten Bobba naar Pegasus. En nu komen soldaten - en vooral ook Vladislav - naar Pegasus om Bobba te bezoeken en te knuffelen.

Dieren aan het front

Dat Bobba niet de enige hond aan het front is wist ik. Dat er ook katten rondlopen was ook bekend. Maar Vladislav vertelt over paarden en zelfs varkens! De situatie is volgens hem voor zowel mensen als dieren verschrikkelijk. Daar kan ik mij van alles bij voorstellen, maar de werkelijkheid moet nog veel verschrikkelijker zijn.

Bevlogen mensen

De opening van het noodhospitaal is echt een geweldig moment. Maar hoe dubbel kan het zijn? Dit noodhospitaal is voor de dieren, hun verzorgers en voor militairen een baken van hoop. Ik ben echt heel blij en dankbaar dat we ‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’ hebben kunnen realiseren. Maar tegelijkertijd is het vandaag relatief rustig. Gisteren ging hier om het uur het luchtalarm af. De oorlog is echt afschuwelijk. Al die angst en wanhoop bij mensen en dieren.

Aan het einde van de middag krijgen we haast geen tijd om afscheid te nemen. De stroom kan elk moment uitvallen. We moeten onmiddellijk onze apparatuur opladen in het hotel, anders kunnen we later niet werken. We nemen afscheid en dat valt mij erg zwaar. Zulke lieve en bevlogen mensen, die zo veel voor dieren betekenen en die het zo afschuwelijk zwaar hebben. Ik zou dolgraag meer voor ze willen doen. We voelen ons blij en verdrietig tegelijk.

Deze mensen maken het echt het verschil. Zoals voor Kamila. Vorige keer werd een bruin paard uit een truck geladen. Achtergelaten en gevonden in de buurt van Bachmoet. Ze liep vreselijk kreupel, had een hele doffe vacht en was extreem bang. Eigenlijk straalde haar hele houding totale levensmoeheid uit. Nu, 5 maanden later, herken ik haar niet meer. Het is een ware metamorfose.

Nieuw vertrouwen

Als ik Kamila weer zie staat ze in het gras naast de opvang. Ze glanst als een spiegel en tot mijn grote verbazing loopt ze ontzettend soepel. Trots strekt ze haar been naar voren, alsof ze wil laten zien dat dit weer lukt. Als ik aan haar halster een stukje met Kamila ga wandelen, loopt ze vol vertrouwen mee. Maar toch kijkt ze steeds even achterom waar haar verzorger is. Hij is haar steun en toeverlaat. Deze man heeft Kamila nieuw vertrouwen gegeven. Zo bijzonder, als je je realiseert wat ze allemaal heeft meegemaakt, toen een bom insloeg in het weiland van haar kudde.

Verbondenheid

De meeste paarden staan buiten, maar als iedereen aan de lunch zit ga ik nog even kijken bij de paarden die net zijn binnengebracht. Zo zie ik een prachtige witte hengst in een box naast Yasha - de altijd boze kameel. Ook de hengst is meegebracht door militairen, die zich geen raad wisten met het getraumatiseerde dier. Misschien beeld ik het mij in, maar ik voel een verbondenheid met hem. En heb het gevoel dat hij die band ook met mij heeft. En zo raakt de beveiliging mij af en toe kwijt. Ik vergeet de wereld om me heen en heb alleen nog maar oog voor een dier. Tot het moment dat de beveiliging de stal binnenkomt. Ik hoor ze door de walkie-talkie iets zeggen met mijn naam erin. House of Animals beveiligen valt niet altijd mee...

Eenmaal in het hotel hebben we een paar uur de tijd om accu's op te laden en gaan we live op Instagram en Facebook. Helaas moeten we vroegtijdig afbreken. Het luchtalarm gaat af en we gaan direct de schuilkelder in. Om half 5 in de ochtend zitten we nog steeds onder de grond. Volgens onze beveiliging gaat het zeker tot 7 uur duren. Volgens de planning moeten we dan alweer opstaan voor ons volgende werkbezoek. We gaan naar Angel in Zaporizja. We moeten misschien maar gewoon doorwerken. Ik begin wel erg moe te worden, maar weet ook dat ik over een paar dagen weer naar het veilige Nederland ga. Waar je de hele nacht mag doorslapen en overdag geen zorgen hoef te hebben over luchtalarmen, drones en raketten. Voor de mensen hier is dit al twee jaar de realiteit.

Droom voor dieren

Terwijl ik toch maar probeer mijn ogen dicht te doen, droom ik van een volgend project: een paarden- en ezelnoodhospitaal! Bij Pegasus worden vaak gewonde paarden binnengebracht en ik weet dat zij ook dromen van zo’n hospitaal. Samen moeten we dat toch kunnen realiseren? Ik doe mijn ogen open, daarna mijn computer en begin met het schrijven van een plan.

Helpen jullie ook weer mee, als baken van hoop voor de mensen en dieren in Oekraïne?
.

• Lees ook Karen’s reisblog: Oorlogsdieren met kogels in hun lijfje
• Geef hoop en steun Noodhospitaal 'Lucy'
• Adopteer een oorlogsdier in Oekraïne
• Volg het werk van House of Animals in Oekraïne via AnimalsToday, Facebook en Instagram
  .

©Karen Soeters | House of Animals - dit artikel verscheen eerder op AnimalsToday

Een houdverbod voor dieren van vijf jaar voor Bert R., een voorwaardelijke geldboete van 75.000 euro met 5 jaar proeftijd, 120 uur taakstraf of 60 dagen cel en een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden met 5 jaar proeftijd. Dat is het strenge vonnis van rechtbank Overijssel in Zwolle tegen Bert R. van Bert's Animal Verhuur uit het Gelderse Appeltern. De eigenaar van het dierenverhuurbedrijf moest zich 6 mei jl. voor de rechtbank verantwoorden voor een waslijst aan overtredingen op dierenwelzijn tussen 2019 en 2023, zoals verwaarlozing en dierenmishandeling.

House of Animals stelt al jaren de misstanden bij het dierenverhuurbedrijf aan de kaak. Een van de aanklachten tegen de verdachte betrof het vervoeren van een hoog drachtig schaap naar een evenement. Dit leidde destijds tot aangifte door House of Animals. De dierenwelzijnsorganisatie was vandaag aanwezig bij de uitspraak, Bert R. niet. House of Animals-oprichter Karen Soeters:

“We zijn enorm blij dat er voor nu, na ruim 25 jaar, eindelijk een einde is gekomen aan het enorme dierenleed bij Bert’s Animal Verhuur. De rechter heeft zoals hij tijdens de zitting beloofde, rekening gehouden met eerdere veroordelingen van Bert R. en hem de maximaal haalbare straf opgelegd. Het houdverbod is zelfs verlengd van 3 naar 5 jaar. Dat zegt wel wat. Dat Bert, ondanks zijn faillissement en alle vastgelegde overtredingen nog steeds de verantwoordelijkheid had voor de zorg van zo’n 180 dieren, was ons een doorn in het oog.”

House of Animals deed eerder een Woo-verzoek voor inzage van NVWA-rapporten over Bert’s Animal Verhuur. Op 703 pagina’s stonden schrikbarende misstanden opgetekend, waaronder extreem magere en zwaar verwaarloosde dieren. Inspecteurs zagen ezels met worminfecties, hoefbevangenheid en varkens met schurft. Er stonden kreupele dieren en dieren met veel te lange hoeven. Er lag bedorven voedsel of helemaal niets, water ontbrak, de huisvesting was vervuild en voldeed niet aan de wettelijke eisen. Dieren stonden met weer en wind buiten, zonder schuilmogelijkheden. De NVWA noteerde verder dat Bert R. zijn zaken administratief niet op orde had en dieren te jong weghaalde bij de moeder. Ook hield hij zich niet aan de transportregels voor dieren.

Opzettelijk gepleegd

De rechtbank heeft alle eisen van de officier van justitie gevolgd en is bij het houdverbod zelfs verder gegaan dan de oorspronkelijke eis van 3 jaar. Volgens de rechter zijn alle overtredingen door Bert's Animal Verhuur "opzettelijk gepleegd" en is er sprake van "ernstige misstanden" en onnodig leed:

“Het houden van dieren is niet vrijblijvend. Wie dieren houdt, draagt daarvoor ook de verantwoordelijkheid. Bert’s Animal Verhuur en R. hebben hum de dieren de benodige zorg onthouden. En is in die zin ernstig tekortgeschoten in de verzorging van de (van) hun afhankelijke dieren.” (…) De rechtbank rekent Bert’s Animal Verhuur en R. het grootschalige dierenleed dat ze hebben veroorzaakt zwaar aan.”

De officier van justitie concludeerde op 6 mei dat er "geld valt te verdienen met dieren". De “enorme oversterfte” bij Bert’s Animal Verhuur zag de eigenaar als een “volstrekt acceptabel bedrijfsrisico”, waardoor er “geen reden om beter voor de dieren te gaan zorgen”. De officier eiste tevens dat het definitieve oordeel van de rechter door Bert R. wordt gepubliceerd op zijn website en in de regionale media verschijnt. De rechter heeft dit overgenomen. De kosten voor R. bedragen 2500 euro of een vervangende hechtenis. Volgens de rechter ontbreekt het Bert R. aan bereidheid om zich aan de regels te houden die er zijn voor het houden van dieren. Hij heeft 2 weken om in hoger beroep te gaan.

Houdverbod voor Bert

Bert R. mag 5 jaar lang geen dieren houden, met uitzondering van maximaal 5 huisdieren. Een zelfstandig opgelegd levenslang houdverbod is voor deze overtredingen nog niet mogelijk, want die wetswijziging is pas in 2024 ingevoerd. De eerste overtredingen en veroordelingen van Bert R. dateren al uit 1998. Dat er bij hem ook recent nog van alles mis was, blijkt uit een alweer een nieuw proces verbaal. Ook daarvoor wacht een strafzaak.

• Lees alles over Bert's Animal Verhuur op AnimalsToday
• Uitspraak Rechtbank Overijssel 30 mei 2024

©2024 House of Animals