Foto uit rapportage NVWA verkregen via Woo-verzoek door House of Animals
Niet minder dan 327 overtredingen dierenwelzijn heeft de NVWA in zes jaar tijd opgetekend bij Bert’s Animals Verhuur. In totaal kreeg Bert R. uit het Gelderse Appeltern 38 controles. Het bedrijf is in oktober 2023 failliet verklaard en heeft inmiddels meer dan twee miljoen euro schulden. Op 6 mei moet R. voor de rechter verschijnen om zich te verantwoorden voor dierenmishandeling en dierenverwaarlozing. Maar ondanks alles verdient hij nog steeds geld over de rug van dieren.
Onder toeziend oog van de curator blijft Bert R. puppy’s fokken en dieren verkopen via Marktplaats. Uit recente controles van de NVWA blijkt ook dat onder toezicht van dezelfde curator opnieuw misstanden zijn aangetroffen. House of Animals pleit daarom voor directe sluiting van Bert's Animal Verhuur en een levenslang houdverbod voor Bert R.. Karen Soeters van House of Animals:
“We zijn verbijsterd dat hij onder het oog van de curator nog steeds actief is, na zo absurd veel overtredingen en het dermate ernstig schaden van dierenwelzijn. We weten ook dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Dit gaat over een periode van zes jaar, maar hij is al veel langer actief. Dat deze man nog steeds dieren heeft is onbestaanbaar.”
Foto uit rapportage NVWA verkregen via Woo-verzoek door House of Animals
327 overtredingen dierenwelzijn
House of Animals deed eerder een Woo-verzoek voor inzage van NVWA-rapporten over Bert’s Animal Verhuur. Op 703 pagina’s stonden vreselijke misstanden opgetekend, waaronder extreem magere en zwaar verwaarloosde dieren. Inspecteurs zagen dieren die lange tijd geen zorg hadden gekregen, zoals ezels met worminfecties, hoefbevangenheid en varkens met schurft. Er stonden kreupele dieren en dieren met veel te lange hoeven. Er lag bedorven voedsel of helemaal niets, water ontbrak, de huisvesting was vervuild en voldeed niet aan de wettelijke eisen. Dieren stonden met weer en wind buiten, zonder schuilmogelijkheden.
Foto uit rapportage NVWA verkregen via Woo-verzoek door House of Animals
De NVWA stelde vast dat het sterftecijfer van de dieren op het bedrijf extreem hoog was. Men vond zelfs tijdens een inspectie een dood paard in de sloot. Hoe lang dit heeft voortgeduurd is onduidelijk, maar al in 1998 werden bij het dierenverhuurbedrijf van Bert R. overtredingen geconstateerd. In 2016 is een aantal dieren in beslag genomen, waaronder oehoe’s, ara’s, stinkdieren, wasberen, sneeuwuilen, een buizerd en een raaf. In 2019 bepaalde de rechter dat Bert moest stoppen, maar R. heeft overal lak aan. Karen Soeters:
“Graatmagere dieren, vaak doodziek, aan hun lot overgelaten... Een pasgeboren lam werd net na de geboorte nog nat in een vrachtwagen gegooid. De lijst van dierenmisstanden is zo lang en zo intens triest. Deze man verdient geen enkele kans meer om überhaupt nog in de buurt van een dier te komen. Dieren moeten beschermd worden tegen dit soort mensen.”
Foto uit rapportage NVWA verkregen via Woo-verzoek door House of Animals
Op 6 mei 2024 moet Bert R. voor de rechter verschijnen om zich te verantwoorden voor alle geconstateerde dierenmishandeling en -verwaarlozing op zijn bedrijf. De rechtszaak heeft al vier keer eerder op de agenda gestaan. Karen Soeters:
“Onbegrijpelijk dat dit bedrijf niet per direct gesloten wordt. Nog meer boetes heeft geen enkele zin, nu het bedrijf failliet is verklaard. Een levenslang houdverbod is de minimale straf die deze man zou moeten krijgen, voor het leed dat hij zo veel dieren heeft aangedaan.”
Foto uit rapportage NVWA verkregen via Woo-verzoek door House of Animals
Tussen alle grote onderzoeken door zijn we nu al twee weken bezig met een zaak die bij mij steeds meer vraagtekens oproept. Vooropgesteld: ik ben niet tegen het importeren en adopteren van geredde honden uit het buitenland, want ieder gered dier is er een. Maar de werkwijze van een stichting als Dierenbemiddeling Europa en hoe die met dieren, gastgezinnen en adoptanten omgaat, is volstrekt onacceptabel. Stichting Dierenbemiddeling Europa verpest het voor stichtingen die zich met hart en ziel inzetten om dieren wél op verantwoorde wijze een beter leven te geven in Nederland.
In Nederland is ieder jaar vraag naar zo’n 150.000 honden en dus is er een markt. Je zou natuurlijk naar een asiel kunnen gaan om te adopteren, of kiest een stichting uit die serieus en vakkundig op niet-commerciële basis dieren uit het buitenland haalt, zoals gedumpte galgo’s uit Spanje.
Vraagtekens rond stichting Dierenbemiddeling Europa
We kregen al geruime tijd klachten binnen over stichting Dierenbemiddeling Europa. Ze werken met gastgezinnen en dat zou op zich een heel goed teken moeten zijn. Maar juist uit die hoek kregen we veel zorgwekkende meldingen binnen. Gastgezinnen zijn mensen die tijdelijk een of meerdere honden opvangen totdat een nieuw baasje is gevonden.
De honden die Dierenbemiddeling Europa in de aanbieding heeft werden onder andere aangeboden in een extern gerund hondencafé. Nu ken ik het fenomeen kattencafé, maar dit concept hondencafé was nieuw voor mij.
We hebben contact opgenomen met de oprichter van Dierenbemiddeling Europa, die aangeeft dat het hondencafé er niet is om potentiële adoptanten met verschillende honden in contact te brengen, maar meer om mensen te laten zien dat ‘rescuehonden’ ook heel leuk zijn. Ja natuurlijk zijn geredde honden heel leuk, maar moet die kennismaking nu echt in een druk café, waar je met geen mogelijkheid rustig één op één kunt zijn met je potentiële nieuwe huisgenoot? Is een wandeling buiten, of een rustige huiselijke omgeving niet een veel geschiktere omgeving voor een eerste kennismaking? Zodat het dier misschien wat meer op z’n gemak is? Ik bedoel maar.
Kaartje kopen voor hondencafé
We nemen ook contact op met de organisator van het hondencafé, die niet verbonden is aan stichting Dierenbemiddeling Europa. Zij laat ons weten dat het café er juist wél is om de honden aan potentiële nieuwe baasjes te koppelen. Je moet een kaartje kopen voor een bepaald tijdslot en kan dan onder het genot van een hapje en drankje kennismaken. Dat klinkt mij in de oren als een lucratief businessmodel. Nergens bespeur ik enige intrinsieke motivatie om geredde honden een nieuw en mooi leven in Nederland te geven.
Misschien ben ik te pessimistisch, dus we besluiten twee collega’s undercover naar het café te sturen. Dat blijkt nog niet zo makkelijk, want het is populair en voortdurend zijn de kaartjes uitverkocht. Maar dan is het raak en vertrekken ze in een weekend richting hondencafé.
Net de week voor krijgen we nieuwe noodoproepen, ditmaal van twee gastgezinnen. Een heeft een hondje dat ontzettend bang is, totaal ongeschikt om nu in een café met 40 tot 50 mensen en andere honden te plaatsen. Maar tot haar grote verbazing is de oprichter van stichting Dierenbemiddeling Nederland onverbiddelijk: de hond moet naar het café. Mijn collega’s treffen haar ook. Een heel bang hondje, dat zich geen raad weet met alle prikkels.
Op tafel liggen brokjes. De stichting geeft gastgezinnen de opdracht om honden een dag van tevoren geen eten meer te geven, want ‘dan gaan ze in ieder geval naar de tafels toe’, zo wordt ons verteld. Niet alle honden kunnen tegelijk los rondlopen, want het zijn er meer dan dertig. Honden die moeten wachten tot een volgende ronde bezoekers, zitten opgesloten in benches in een ruimte achter het café.
Te ziek om te reizen
Een ander gastgezin heeft twee zieke honden in huis. Ze geeft aan dat de dieren niet naar het hondencafé kunnen. De oprichter van de stichting vindt dat wederom onzin en zegt de honden zelf op te komen halen. Maar de honden worden steeds zieker. Uiteindelijk geeft de stichting aan dat het gastgezin de zieke honden naar de dierenarts van de stichting kan brengen. Dit is in Alkmaar en meer dan een uur rijden.
De dierenarts van het gastgezin geeft ook aan dat het niet in hun belang is om te reizen. Inmiddels zijn de dierenartskosten opgelopen tot 1000 euro. In plaats van grote dankbaarheid voor de goede zorg te tonen, ontvangt dit gastgezin meerdere brieven van de advocaat van de stichting. De gezondheid en het welzijn van dieren is voor Dierenbemiddeling Europa aangetoond van ondergeschikt belang.
Dat blijkt als een dierenkliniek in Amsterdam contact met ons opneemt. Zij krijgen veel verzoeken van mensen die als gastgezin fungeren en die het paspoort van de hond aan het UBN nummer willen koppelen. Daar hoort ook een gezondheidscheck door de dierenarts bij. Maar ook al is dit een wettelijke verplichting, de stichting geeft aan het niet te willen, want ‘dat kost geld’.
Dan worden we gebeld door een dierenambulance. Of we met spoed een oplossing weten voor een hond in een gastgezin, die agressief gedrag vertoont. De hond is er pas een paar dagen, maar stichting Dierenbemiddeling Europa geeft geen thuis.
Ondertussen is de oprichter van Dierenbemiddeling Europa naar Roemenië om nieuwe honden op te halen. Terwijl gastgezinnen met hun handen in het haar zitten, omdat de honden waar zij tijdelijk voor zorgen nog niet geadopteerd zijn. Voor deze honden moet je dan zelf actief een adoptant zoeken, aldus de stichting. Nog meer vraagtekens doemen op, want waarom laat je anderen jouw werk doen als stichting?
Wanhopige gastgezinnen, teleurgestelde adoptanten en honden wiens gezondheid en welzijn niet de hoogste prioriteit hebben. Is hier echt sprake van goede intenties om zoveel mogelijk honden te redden? Een terechte vraag want het resultaat is ronduit bedroevend. Daarbij is het afschuwelijk voor al die stichtingen die wél keihard hun best doen om het voor iedereen en met name de honden goed te doen.
Dus blijf alsjeblieft geredde honden een nieuw leven geven door ze te adopteren., maar niet op deze manier. Het hondencafé heeft ons inmiddels laten weten de samenwerking met stichting Dierenbemiddeling Europa te hebben stopgezet. Ondertussen blijven de meldingen binnenkomen, maar heel eerlijk: wij kunnen de zaak alleen breed onder de aandacht brengen. Het beste kan je melding maken bij de NVWA. Daar gaat men over handhaving en interpretatie van de Wet dieren en het Besluit houders van dieren. Regels die bedoeld zijn om dieren te beschermen, niet om mensen de rand van de wet op te laten zoeken. .
Bij Pomeranian Amsterdam heeft de politie donderdagavond diverse honden in beslag genomen. Onderzoek van House of Animals wijst uit dat Pomeranian Amsterdam zich schuldig maakt aan illegale import van puppy’s, verkoop van zieke dieren, valsheid in geschrifte, witwassen, fraude, oplichting én ontuchtige handelingen met dieren. House of Animals Investigations maakte een onthullende reportage.
Pomeranian Amsterdam is geen keurige trimsalon, kennel en hobbyfokker, zoals op de website wordt beweerd. Nancy S. importeert op grote schaal illegaal puppy’s, onder meer uit Rusland, Belarus, Oekraïne en Polen. Naar aanleiding van meerdere tips, bleek dat de in januari 2024 in Amsterdam in beslag genomen puppy’s als eindbestemming Pomeranian Amsterdam hadden. De jonge pomerianen en toypoedels kwamen hoofdzakelijk uit Rusland en werden in een auto aangetroffen, verborgen in twee sporttassen.
House of Animals kreeg al eerder klachten over Nancy S. en deed na gerichte tips een oproep die veel gedeeld werd. Daarop stroomden de meldingen van gedupeerden binnen. Karen Soeters:
“Van hobbyfokken en keurig zakendoen is echt geen sprake. Dit is grof geld verdienen over de rug van kwetsbare dieren en hun nieuwe eigenaren. De zogenaamd liefdevolle buitenkant van Pomeranian Amsterdam staat in schril contrast met de feiten die uit ons onderzoek naar voren zijn gekomen.”
Bijna alle dieren van Pomeranian Amsterdam zijn illegaal in Nederland. Zo hebben ze bijvoorbeeld wel een vaccinatieboekje, maar geen Europees dierenpaspoort en staan ze niet aangemeld als import in de daarvoor bestemde database. Sommige pomerianen hebben een valse Russische stamboom en een Nederlandse chip. Karen Soeters:
“Wij hebben sterk het vermoeden dat puppy’s die uit het buitenland komen ‘omgekat’ worden, door ze een Nederlandse chip te geven. We begrijpen van anonieme tipgevers dat de honden die in januari zijn aangetroffen in een sporttas ook nog niet gechipt waren.”
Eigenaresse Nancy S. van Pomeranian Amsterdam fokt ook zelf. Uit het onderzoek blijkt dat ze de reutjes eigenhandig laat ejaculeren en de teefjes zelf insemineert. Dit zijn handelingen die alleen een dierenarts mag verrichten. Op haar website vermeldt Nancy S. ook dat alle ouderdieren worden getest op vererving, de overdracht van erfelijke aandoeningen. Dit klopt niet, zo blijkt uit het onderzoek van House of Animals. Een aantal pleeggezinnen bevestigt dat teefjes die al een nestje hebben gehad niet zijn getest. Meerdere honden gefokt of geïmporteerd door Nancy S. blijken doodziek en sommige zijn inmiddels overleden.
De dierenarts van Pomeranian Amsterdam is nauw betrokken geweest bij alles, zo blijkt uit het onderzoek van House of Animals. De dierenarts weet het verschil niet tussen een vaccinatieboekje en een paspoort en lijkt het normaal te vinden dat de puppy’s ernstig aangeboren afwijkingen hebben. Dit is te zien in de reportage waarin House of Animals Investigations de zaak blootlegt.
Zwarte ‘blauw fiets’
Officieel importeert Nancy S. geen honden. Er zijn geen koopcontracten en er mag alleen cash worden afgerekend. Het wekt sterk de indruk dat de handel berust op zwart geld. Karen Soeters van House of Animals:
“Die ene keer dat een koper een aanbetaling deed via de bank, werd verzocht als onderwerp op het bankafschrift ‘blauwe fiets’ te vermelden.”
House of Animals heeft aangifte gedaan van alle sterk onderbouwde verdenkingen en daarop heeft de politie donderdagavond een aantal honden weggehaald bij Pomerian Amsterdam. Van eigenaresse Nancy S. is nadien niets vernomen. Eerder heeft ze schriftelijke gereageerd op de beschuldigingen en die reactie is hier te downloaden (pdf).
Met het weghalen van alle dieren bij horrorfokker Jan P. in Eersel heeft de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) het bedrijf Kwispel Enzo definitief gesloten. Alle op het bedrijf aanwezige varkens, pony’s, ezels, konijnen, cavia’s en pluimvee zijn in bewaring genomen. Voor House of Animals een grote overwinning, want de dierenwelzijnsorganisatie openbaarde in 2022 een berg aan misstanden bij de malafide hondenfokker in Eersel.
Door de sluiting mag nu voormalig horrorfokker Jan P. in Eersel geen enkele diersoort meer houden op die locatie, ook niet als privépersoon. Daarmee is er sprake van een houdverbod. Sinds 1 januari 2024 is de Wet aanpak dierenmishandeling en dierverwaarlozing aangepast. Hierdoor kan de NVWA een bedrijf sluiten op grond van dierenwelzijn. Het is de eerste keer dat de NVWA dit instrument inzet. De toezichthouder schrijft:
“Gezien de historie van de houder is er geen vertrouwen dat hij de dieren de juiste verzorging biedt.”
Misstanden
Niet de NVWA, maar House of Animals heeft ervoor gezorgd dat voor horrorfokker Jan P. in Eersel eindelijk alle activiteiten met dieren verboden zijn. De dierenwelzijnsorganisatie diende diverse handhavingsverzoeken in tegen Jan P.. House of Animals Investigations legde in 2022 de vele misstanden bij de horrorfokker vast met de verborgen camera en sprak met oud-werknemers, die een boekje open deden over Jan P. en diens omgang met zowel dieren als mensen.
Er werden meerdere keren grote aantallen honden in beslag genomen. Iedere keer kwam Jan P. er met een sisser vanaf, bleven er honden achter en werd er onvoldoende ingegrepen. P. zocht voortdurend de randen op om toch geld te kunnen blijven verdienen over de rug van dieren. Zo was hij in november 2023 nog op zoek naar dieren, om zijn malafide business voort te kunnen zetten.
Exit voor horrorfokker Jan P. in Eersel
Karen Soeters van House of Animals is opgelucht dat het eindelijk gedaan is met horrorfokker Jan. P. uit Eersel:
“House of Animals heeft jaren gestreden om de dieren weg te krijgen bij horrorfokker Jan P. en zijn bedrijf Kwispel Enzo in Eersel te sluiten. Dat dit vandaag dan eindelijk gebeurd is, is fantastisch! Iemand als Jan P. mag nooit meer dieren houden. Neemt niet weg dat we blijven uitkijken naar de rechtszaak die er nog gaat komen, op basis van de aangifte die we gedaan hebben. Hij moet absoluut gestraft worden voor het leed dat hij zo afschuwelijk veel dieren al die jaren heeft aangedaan.”
De schier eindeloze reeks bewezen misstanden bij de horrorfokker in Eersel zou alle controlerende instanties moeten triggeren om veel beter te controleren, aldus Soeters. Van een onvoldoende adequaat optredende NVWA tegen het door P. veroorzaakte dierenleed, tot de medewerking en dus medeplichtigheid van malafide dierenartsen; alles wat mis kon gaan zat fout bij horrorfokker Jan P. in Eersel. Karen Soeters:
“Denk niet dat we nu rustig op onze handen gaan zitten. Het gevecht tegen dit soort fokkers blijkt vruchten af te werpen, dus we gaan met hernieuwde energie nog harder de strijd aan. Fokkers die dieren op wat voor wijze benadelen krijgen het met ons aan de stok. En we rusten niet voordat ze gestopt zijn met hun praktijken.”
Alle dieren zijn ‘in bewaring’ genomen op een onbekende locatie. Daar krijgen ze zorg in afwachting van hun toekomst.
Beruchte hondenfokker uit Eersel houdt nu andere dieren, krijgt totaalverbod
Omstreden hondenfokker Eersel mag nu helemaal geen dieren meer houden
Horrorfokker in Eersel gesloten, eerste keer dat NVWA dit doet
Doek valt voor ‘horrorfokker’ Jan P. na inval: ‘Het is te hopen dat hij snel strafrechtelijk wordt aangepakt’
‘Horrorfokker’ Jan P. (68) wil thuis voor hondje zorgen en neemt juridische stappen: ‘NVWA gaat véél te ver’
House of Animals krijgt al geruime tijd klachten over de praktijken van ‘Stichting Pups voor Adoptie’. Een handelaar die zich voordoet als stichting en zegt zwerfpuppy’s uit Italië te importeren. In de praktijk gaat het echter om een slinkse handel in veelal bij een asiel gedumpte puppy’s.
In onderstaande reportage gaat Karen Soeters van House of Animals Investigations de confrontatie aan met Adrie K., die zelf toegeeft te handelen in de puppy’s, maar ondertussen alle regels voor handelaren omzeilt.
.
‘Zwerfpuppy’s’ uit Italië redden blijkt pure handel
Om registratiewetgeving te omzeilen die vastlegt wie de fokker en handelaar zijn, vraagt Pups voor Adoptie aan adoptanten om zelf een UBN aan te vragen. Het UBN is een Uniek Bedrijfsnummer voor fokkers en handelaren. Het nummer wordt echter gekoppeld aan de locatie waar je als adoptant de honden gaat houden – en dat is in dit geval niet de bedoeling. Door de adoptant het UBN aan te laten vragen ontduikt Pups voor Adoptie haar verantwoordelijkheid, omdat Adrie K. als handelaar administratief uit zicht blijft.
Iedere handelaar en fokker moet zijn of haar UBN administratief koppelen aan de honden die geboren en/of verkocht worden. Alleen een privépersoon die zélf een hond meeneemt uit het buitenland is verplicht om een UBN aan te vragen. Ook wanneer je van plan bent om je hond een nestje te laten krijgen vraag je een UBN aan, zodat later te achterhalen is waar de pup vandaan kwam.
Uit onderzoek van House of Animals blijkt dat er in het geval van ‘Stichting Pups voor Adoptie’ wel degelijk sprake is van handel, wat eigenaar Adrie K. zelf ook toegeeft. De honden zouden dus op het Uniek Bedrijfsnummer van de ‘stichting’ (lees: handelaar) naar Nederland moeten komen, zodat dit later traceerbaar is.
Totaal verzwakt
De hondjes worden door Pups voor Adoptie met een kleine vrachtwagen uit Italië gehaald. Na een transport van maar liefst 36 uur komen de pups totaal verzwakt de wagen uit. Volgens de wetgeving behoren ze daarna 48 uur op de aankomstlocatie tot rust te komen. Deze puppy’s worden echter op een parkeerplaats overgedragen aan hun nieuwe baasjes. Ook dit is in strijd met de wet.
Gedumpt bij asiel
House of Animals Investigations ging voor het onderzoek ook naar het asiel in Italië, waar de puppy’s vandaan komen. De dieren zijn in dozen voor de deur van het asiel gezet, waarmee van zwerfpuppy’s eigenlijk geen sprake is. Ook zegt Pups voor Adoptie op haar website dat er enorme overlast is van zwerfhonden, die de mensen in het dorp ‘s nachts wakker zouden houden. Ook dit blijkt niet te kloppen. Er zijn nauwelijks zwerfhonden in dit dorp. Een team van Nederlandse dierenartsen die in de regio zwerfdieren zouden gaan steriliseren kwam tot dezelfde conclusie. Men ging onverrichter zake weer naar huis. Karen Soeters van House of Animals:
“Pups voor Adoptie misleidt adoptanten op alle mogelijke manieren, met nare gevolgen voor de dieren en hun nieuwe baasjes. Honden blijken vaak ziek en extreem bang. Een achtervang is er niet. ‘Breng maar naar het asiel’, horen we terug van wanhopige adoptanten. Dit moet stoppen en daarom hebben we aangifte tegen deze handelaar gedaan. Het gaat ook ten koste van het vertrouwen in stichtingen die wél binnen de regels en zonder winstbejag adoptiedieren importeren.”
Gedupeerden van broodfokhandel door malafide kattenfokkers kunnen zich vanaf nu melden bij het Meldpunt Kattenhandel van House of Animals. Hoewel men bij het woord ‘broodfokhandel’ snel aan honden denkt, komt het ook veel voor in de kattenwereld. Recente onderzoeken van House of Animals maken de noodzaak van zo’n meldpunt pijnlijk duidelijk.
Vorig jaar openbaarde House of Animals grove misstanden bij een kattenfokker in het Limburgse Echt waar servals, Selkirk rexen, Bengalen en savannah’s werden gefokt. Recent publiceerde de dierenwelzijnsorganisatie het onderzoek naar een kattenfokker in Helmond, waar niet minder dan 91 mogelijk zieke katten werden gehouden in huis en een stacaravan in de tuin.
House of Animals ontving naar aanleiding van de publicaties tientallen meldingen van gedupeerde kopers. Karen Soeters van House of Animals:
“Ik ben geschrokken van wat er in onze eerste onderzoeken naar boven is gekomen. Zoveel onzichtbaar kattenleed. Katten die hun leven in kleine kooitjes zitten, in vervuilde woningen worden gehouden, overlijden door allerlei besmettelijke ziektes. En niemand die er weet van heeft. Wij gaan er alles aan doen om dit ernstige leed zichtbaar te maken en te stoppen.”
Publicatie in Telegraaf n.a.v. onderzoek door House of Animals Investigations
In Nederland vindt grootschalige kattenhandel plaats, al blijft dat meestal verborgen achter de muren van een woning. Terwijl voor honden een chip- en registratieplicht geldt, is dit tot op heden niet voor katten ingevoerd. Argument hiervoor is de onterechte veronderstelling dat misstanden rond malafide fokkers en handel niet spelen bij katten. Het Meldpunt Kattenhandel wil in kaart brengen hoe, waar en in welke mate misstanden zich voordoen in de wereld van malafide kattenfokkers en -handelaren. Karen Soeters:
“Katten zijn in Nederland aan de goden overgeleverd. Als je bedenkt dat een kwart van de Nederlanders een of meer katten heeft en dat er voor raskatten enorme bedragen worden gevraagd - en betaald, is het niet meer dan logisch dat hier een grote, duistere markt voor is.”
Malafide fokkers en kattenhandel melden bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) of de Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn (LID) is altijd de eerste stap, maar House of Animals merkt dat gedupeerden hier vaak terughoudend in zijn. Karen Soeters:
“Gedupeerden zijn bang om bedreigd te worden door dit soort handelaren en durven daarom vaak geen melding te doen. Met de meldingen die wij binnenkrijgen bouwen we een anoniem dossier op. Zodra we voldoende informatie hebben komen we in actie. Voor ons is het heel belangrijk om inzicht te krijgen in de omvang van deze malafide kattenhandel. Op dit moment zijn er helemaal geen cijfers bekend en dat willen we veranderen. Want net als bij hondenhandel moeten deze misstanden stoppen.”
Meldingen over malafide kattenhandel en malafide kattenfokkers zijn vanaf 1 maart welkom op het Meldpunt Kattenhandel, te vinden op de website van House of Animals. Alle meldingen worden uiterst zorgvuldig behandeld. .
House of Animals is een adoptieprogramma begonnen voor achtergebleven honden, katten, paarden en zelfs een kameel in Oekraïne. Het is twee jaar geleden dat Russische troepen het land binnenvielen, waar naast mensen ook veel dieren het slachtoffer van zijn. De actie ‘Adopteer een dier in Oekraïne’ wil die dieren en hun verzorgers helpen. .
Voer en medische zorg
Noodhulp voor dieren in Oekraïne is voor ons een morele plicht, zegt initiatiefnemer Karen Soeters van House of Animals:
"Tienduizenden oorlogsdieren aan de frontlinie hebben elke dag honger. Met het de actie 'Adopteer een dier in Oekraïne' willen we ze voorzien van voldoende voer en medische zorg. Lokale vrijwilligers hebben hier geen geld meer voor."
House of Animals heeft afgelopen twee jaar al tienduizenden oorlogsdieren in Oekraïne ondersteund met voedsel, medische zorg en nieuwe behuizing. Zo is er geholpen met de bouw van paarden-, katten- en hondenverblijven in diverse opvangcentra, om de aanhoudende stroom van oorlogslachtoffers op te vangen. Er zijn generatoren geschonken met brandstof en er wordt een mobiel noodhospitaal opgezet om gewonde dieren te kunnen opereren. Als deze hulp komt tot stand dankzij donateurs. .
Gered uit de vuurlinie
Adoptieouders kunnen vanaf vandaag virtueel een hond, kat, paard, ezel en zelfs een kameel adopteren. Daarmee helpen ze de dieren in Oekraïne met voer, medicijnen, huisvesting en veterinaire hulp. .
.
Er worden geen dieren naar Nederland gehaald. De adoptiedieren verblijven bij lokale vrijwilligers in huis, of in dierenopvangcentra langs de frontlinie. Daar brengen Oekraïense soldaten regelmatig gewonde honden of katten naartoe, die ze uit de vuurlinie hebben gered. .
Kameel en ezel te adopteren
Op vrijdagmiddag 2 maart wordt het adoptieprogramma voor oorlogsdieren in Oekraïne officieel geopend door kameel Yasha. Hij is met zijn beste vriendin ezel Masha gered uit een failliete dierentuin, waar ze Yasha aan de leeuwen wilden voeren. Pegasus ligt vlakbij de frontlinie in Dnipro. De dieren zijn doodsbang voor de explosies van raketinslagen en granaten, maar vinden steun bij elkaar. .
.
Behalve Yasha en Masha zijn ook paard Kamila, hond Mukthar, een groep puppy’s, de gewonde katten Peach en Phil en de hondjes Mouse, Busya en Basya beschikbaar voor adoptie. .
Iedereen kan vanaf vandaag op de website van House of Animals een keuze maken uit de beschikbare dieren, voor een adoptie op afstand en een adoptiepakket. Alle te adopteren dieren worden liefdevol opgevangen en verzorgd door Pegasus en Myav-Gav in Dnipro, The City of Dogs in Mykolaiv en Angel in Zaporizja. .
.
De officiële opening van de actie 'Adopteer een dier in Oekraïne' vindt plaats door kameel Yasha en is op zaterdag 2 maart. De start zal te volgen zijn via een livestream. Maar het adopteren kan nu al beginnen! .
House of Animals heeft in het Helmondse Stiphout (NB) een broodfokker van katten ontmaskerd. De kattenfokker en zijn vrouw hielden in hun woning maar liefst 91 Britse kortharen onder de naam Kremen City Cattery. Een deel van de katten was ondergebracht in een stacaravan in de tuin. De dieren zijn mogelijk drager van een potentieel dodelijk kattenvirus.
De zaak kwam aan het licht na een groot aantal meldingen van gedupeerden van ‘Kremen City Cattery’. Bijna allemaal kregen ze te maken met de ziekte FIP, een mutatie van het feline coronavirus FcoV. Dat veroorzaakt een besmettelijke buikvliesontsteking die bijna altijd fataal afloopt. Ook beweerde men dat de katten in huiselijke kring opgroeiden en dus gesocialiseerd waren.
Onderzoek van House of Animals wees uit dat de kattenfokker vorig jaar in 8 maanden tijd minstens 20 nesten heeft gefokt. Met een gemiddelde prijs van 1000 euro per kat spreekt je van pure broodfok. Karen Soeters van House of Animals:
"Dat je bijna 100 katten weet weg te stoppen in een huis en zelfs in een caravan is iets wat zelfs wij nog nooit hebben meegemaakt. Het is geen wonder dat hier zo veel zieke katten vandaan zijn gekomen. Zo veel katten op elkaar, de stress die deze dieren moeten hebben is enorm. En gesocialiseerd zijn ze natuurlijk al helemaal niet."
De gemeente Helmond heeft samen met de Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn (LID) meerdere controles op het adres uitgevoerd en inmiddels dwangsommen aangekondigd. De fokker heeft tot 1 april 2024 de tijd gekregen het aantal katten terug te brengen naar 10. De gemeente Helmond en de LID blijven de komende tijd controles uitvoeren. Maar Karen Soeters is er nog niet gerust op:
"Wij maken ons ernstige zorgen over de katten die er nu nog zitten en verkocht worden. Het feline coronavirus is net zo besmettelijk als het coronavirus dat wij allemaal inmiddels zo goed kennen. We houden er dan ook rekening mee dat alle katten in deze cattery besmet zijn met dit virus. Een moment van verslechterde weerstand of stress is een van de primaire oorzaken van de mutatie die leidt tot FIP. Het is bij wet verboden zieke dieren te verkopen. Wie gaat de aanstaande kopers hiervoor waarschuwen?"
Niets staat een verbod op onverdoofd slachten nog in de weg | Foto: publiek domein
Er was al geen enkel excuus meer om een verbod op onverdoofd slachten van dieren uit te stellen. Vandaag is dat nog eens bevestigd door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Het Hof oordeelt dat een dergelijk verbod niet in strijd is met de vrijheid van godsdienst, noch met het verbod op discriminatie. Eindelijk staat het zwart op wit. Niets staat een verbod op onverdoofd slachten nog in de weg.
Dertien organisaties en personen hadden een zaak aangespannen, onder meer omdat ze vinden dat ze vanwege religieuze voorschriften door het verbod op onverdoofd slachten in Vlaanderen en Wallonië uit 2019 geen dieren meer kunnen slachten. Eerst klopten ze aan bij het Belgisch Grondwettelijk Hof waar ze ongelijk kregen, waarna ze naar het Europese Hof stapten omdat het verbod in strijd zou zijn met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Het hof is echter unaniem van mening dat een verbod op slachten zonder verdoving proportioneel is, gezien voor het nagestreefde doel, namelijk de bescherming van het dierenwelzijn als element van de 'publieke moraal'.
Nu kunnen de organisaties nog in hoger beroep gaan. Ervan uitgaande dat áls ze dat zouden doen ze daar wederom ongelijk krijgen, betekent dit concreet dat niets een verbod op onverdoofd slachten in heel Europa in de weg staat. Deze uitspraak geldt namelijk voor alle 47 landen van de Raad van Europa.
Jaarlijks ruim een miljoen dieren onverdoofd geslacht | Foto: publiek domein
Niets staat een verbod nog in de weg
Veertien jaar heb ik als directeur van het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren intensief meegewerkt aan het wetsvoorstel om deze afschuwelijke vorm van dierenleed te verbieden. Eigenlijk is het meer de uitzondering uit de wet te krijgen, want het is verboden dieren onverdoofd te slachten, tenzij je dat vanuit religieuze overwegingen niet doet. Ik heb het altijd onbegrijpelijk gevonden dat dit wetsvoorstel niet is aangenomen door de Eerste Kamer en dat er nog steeds geen nieuw wetsvoorstel is ingediend.
Met House of Animals hebben we sindsdien jaarlijks gepubliceerd over de onzinnigheden die men uit de hoge hoed tovert om dit ernstige dierenleed te maskeren. Zoals het convenant uit 2012 van de overheid en vertegenwoordigers van de joodse en islamitische gemeenschap, met afspraken om het welzijn van onverdoofd geslachte dieren zogenaamd te verbeteren en daarmee vooral het wetsvoorstel van de Partij voor de Dieren te laten sneuvelen.
Nu in 2024, 12 jaar na dato, is er nog steeds niets gebeurd met dit convenant. Zo moeten dieren volgens het convenant na de halssnede na maximaal 40 seconde geen bewustzijn meer vertonen en anders alsnog verdoofd worden. Ik kan je vertellen dat vrijwel alle koeien, kalveren en stieren dan na 40 seconden verdoofd zouden moeten worden.
Onverdoofd slachten leidt tot ernstig dierenleed | Foto: publiek domein
Ruim 1.000.000 dieren
Jaarlijks worden er nog steeds meer dan een miljoen dieren in Nederland onverdoofd geslacht. Zeker 230 wetenschappelijke onderzoeken en publicaties geven aan dat onverdoofd slachten leidt tot ernstig dierenleed. Ook het Bureau Risicobeoordeling en Onderzoeksprogrammering (BuRO) van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) pleitte in een eerder gepubliceerd advies aan de staatssecretaris van Economische Zaken voor een verbod op onverdoofd ritueel slachten.
En als je nu denkt wij lopen in Nederland toch voorop qua dierenwelzijn? Nou, ik dacht het niet! In Zweden, Zwitserland, Noorwegen, IJsland, Malta, Nieuw-Zeeland, Polen, Denemarken én België geldt al een verbod op de onverdoofde slacht. Dus ik zou zeggen: waar blijft dat wetsvoorstel? Er is niets, maar dan ook werkelijk niets dat het tegenhoudt! .
House of Animals doet aangifte tegen handelsplatform Marktplaats wegens het faciliteren van ernstig dierenleed. In drie maanden tijd documenteerde House of Animals Investigations meer dan honderd advertenties waarin kittens van het ras Scottish fold worden aangeboden, de Schotse vouwoorkat. Sinds 2014 is het verboden om te fokken met dit ras, omdat deze dieren ernstig lijden door een erfelijke afwijking in het kraakbeen. Het kattenras dat zich kenmerkt door de gevouwen oortjes is momenteel veelbesproken door de spionagefilm ‘Argylle’, die nu in de bioscopen draait. In deze film draagt de hoofdrolspeelster een Scottish fold-kat rond in een rugtas.
House of Animals deed onderzoek naar het aanbod van kittens van Scottish folds. Op Marktplaats zijn daarbij talloze advertenties van kittens aangetroffen, waarin het overduidelijk om het ras Scottish fold ging. Zo werd het ras in de omschrijving genoemd, maar ook de foto’s lieten kittens zien met de gevouwen oren. Voor de dieren betaal je forse bedragen, variërend van 300 tot 900 euro.
Advertenties op Marktplaats voor Scottish folds | Beeld: screenshots Marktplaats
House of Animals doet aangifte
House of Animals doet aangifte tegen Marktplaats wegens het faciliteren van dierenleed en het medeplegen van een economisch delict. Karen Soeters van House of Animals:
"Marktplaats verzuimt op te treden tegen de handel in deze kittens. Bij wijze van test hebben wij een advertentie voor een pakje sigaretten op Marktplaats geplaatst en tegelijkertijd rapporteerden wij advertenties van Scottish fold kittens. Binnen een paar uur was de advertentie van de sigaretten verwijderd, maar de advertenties van de kittens bleef online. Dit moet absoluut veranderen."
Katten zoals de Scottish fold moeten hun ‘schattige’ uiterlijk bekopen met een leven lang pijn. Deze katten dragen een dominant gen dat een afwijking aan het kraakbeen veroorzaakt (osteochondrodysplasie) wat te zien is aan de vouworen, maar onzichtbaar in het hele lijf voorkomt. Gevolg: ernstige artrose, afwijkingen aan de ruggenwervel, kreupelheid, groeistoornissen en vooral veel pijn bij de kat. Dit geldt ook voor kruisingen van dit ras. Dierenarts Piet Hellemans:
"Als we kunnen voorkomen dat dieren met ernstige erfelijke en genetische gebreken geboren worden, moeten we dat doen."
Het team van House of Animals Investigations deed ook undercoveronderzoek bij de diverse aanbieders van Scottish fold kittens. Daaruit blijkt dat verkopers wel degelijk op de hoogte zijn van het verbod om te fokken met dit ras. Het viel op dat de Scottish fold vaak "toevallig" gedekt was door de Britse korthaar van de buren. Ook werden poezen gedekt door een Scottish fold kater die op Marktplaats als dekkater werd aangeboden. Karen Soeters:
"Het feit alleen al dat de gezondheidsproblemen die deze dieren ondervinden zo ernstig zijn dat twee Scottisch folds kruisen altijd leidt tot dode kittens, zegt voldoende. Niet voor niets is het al 10 jaar bij wet verboden met deze dieren te fokken. Ik vind het daarom ronduit schokkend dat in Nederland nog steeds open en bloot op zo’n grote schaal met deze dieren gefokt en gehandeld wordt, zonder normale handhaving. Marktplaats biedt daarmee feitelijk verboden waar aan en zal daarom onze aangifte niet kunnen negeren."
Marktplaats heeft op verzoek van House of Animals een reactie gegeven, die hier te lezen is (pdf). .