Vorige week vrijdag promoveerde dieronderzoeker Margret Wenker aan de Wageningen Universiteit op een onderzoek of langer contact tussen moederkoeien en hun kalfjes inderdaad beter is voor hun welzijn. Het antwoord is: ja het heeft voordelen, maar er zijn ook meer gezondheidsproblemen. Dat moet dus even toegelicht worden, want ik hoor nu al dat dit onderzoek uit zijn verband wordt getrokken.

In Nederland leven ongeveer 1,6 miljoen melkkoeien. In haar korte leven wordt de koe zodra ze 2 jaar is gedwongen elk jaar opnieuw een kalfje te krijgen. Een koe geeft alleen melk als zij een jong heeft en alleen zo kunnen de koeien de enorme hoeveelheden melk produceren voor menselijke consumptie. In de meeste gevallen worden daarvoor de kalfjes direct na de geboorte bij hun moeder weggehaald.

'En dat kan niet anders', zeggen de meeste boeren, omdat langer wachten met het scheiden van moeder en kalf nog veel meer stress oplevert. En ze kunnen de gezondheid van de dieren beter in de gaten houden. Maar het belangrijkste argument is natuurlijk dat kalfjes melk drinken die je vervolgens niet meer kan verkopen. Uit het nu gepubliceerde promotieonderzoek blijkt dat kalfjes die bij hun moeder zoogden, sneller groot werden, omdat ze meer melk konden drinken. Logisch lijkt mij.

De onderzoekers zagen dus ook meer gezondheidsproblemen en meer afwijkende bloedwaarden. En dat lijkt een stevige kanttekening, die natuurlijk meteen wordt aangegrepen door sommige mensen als bewijs dat het weghalen van het kalf bij de moeder binnen een dag juist 'erg verstandig' is. Maar dat argument gaat dus niet op. De stallen zijn namelijk niet uitgerust op koeien met kleine kalfjes. Denk aan de stalbodem, de temperatuur, tocht, enzovoort. En dus is het zo fijn dat alweer een tijdje terug een amendement van de Partij voor de Dieren is aangenomen, waardoor dieren niet meer aan de huisvesting worden aangepast, maar de huisvesting aan de dieren. Dilemma meteen opgelost. Er is namelijk helemaal geen dilemma. Een kalfje hoort bij haar moeder. Moeder en kind scheid je niet.

Voor zowel de koe als het kalfje is de scheiding namelijk ondragelijk. In natuurlijke omstandigheden blijven kalveren gedurende zes tot twaalf maanden bij hun moeder, om geleidelijk afscheid te nemen. Daar komt bij dat een koe, net als de mens, het zogenaamde ‘knuffelhormoon’ oxytocine heeft. Dit hormoon zorgt er onder andere voor dat moeder en kind naar elkaars nabijheid verlangen. De mensenmoeder heeft dit hormoon ook. Als een baby huilt gaan de borsten melk lekken.

Net als bij een mensenmoeder zal een moederkoe er dus alles aan doen om voor haar jong te zorgen. Als dat niet mogelijk is zal het veel stress opleveren. Er zijn dan ook verschillende aantoonbare gevolgen bij moeder en kind te ontdekken als deze direct na de geboorte van elkaar gescheiden worden. Zo wordt bij zowel de moeder als het jong een toename in de beweeglijkheid gezien. Dit wordt hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt doordat de twee naar elkaar op zoek zijn, wat ook resulteert in ontsnappingspogingen. Daarnaast proberen de moederkoe en het kalfje elkaar te roepen.

Verder hebben de dieren een verhoogde hartslag en lichaamstemperatuur en er zijn verstoorde eet- en rustpatronen te herkennen. Daar komt nog bij dat de kalveren de eerste weken van hun leven vaak worden opgesloten in 'eenlingboxen'. Door het ontbreken van een moeder en het ontbreken van contact met andere kalfjes, wordt hun sociale ontwikkeling op een negatieve manier beïnvloed. Deze gevolgen zijn ook nog op latere leeftijd terug te zien in hun gedrag.

Maar hoe lang moeten ze dan bij hun moeder blijven? Dat vind ik pas een dilemma. Wat mij betreft zo lang de dieren dat zelf prettig vinden. Ik sprak hier ook over met Eyes on Animals, die al heel wat jaren pleiten dat het kalf bij de koe moet blijven. Zij vertelden mij dat boeren die de kalfjes bij de koe houden zien dat de dieren gezond en sterk zijn. Belangrijk is in ieder geval te wachten tot de maag van de kalfjes voldoende ontwikkeld is, zodat ze gras kunnen gaan eten. Dus op z'n vroegst vanaf een maand of 3-4? Maar wie ben ik om dat te beslissen?

Ik zou tot slot nog willen zeggen: of het nu om koeien en kalveren gaat, over varkens en biggen of kippen en kuikens, gebruik je gezonde verstand. Als het om honden of katten gaat weet iedereen hoe belangrijk het is dat ze de eerste maanden van hun leven bij hun moeder blijven. Zo niet dan levert dat vaak lastige toekomstige huisgenoten op. En laat tegelijk je gevoel spreken. Als ik vraag 'op welke leeftijd kunnen we het mensenkind van de moeder scheiden?', dan denk, en hoop ik, dat ik heel Nederland op mijn dak krijg. Deze en andere dieren zijn niet zo verschillend als sommige mensen ons willen doen geloven.
.

• Dit dilemma en meer over een duurzame band tussen mens en dier in het nieuwe boek 'Dierzaamheid', door Pim Martens, Maarten Reesink en ondergetekende:
  

  Cover Dierzaamheid - Pim Martens, Maarten Reesink en Karen Soeters

.
©Karen Soeters | House of Animals - Karen's blog 'Kan een kind bij de moeder blijven?' verscheen eerder op AnimalsToday, het nieuwsplatform van House of Animals

De rottweilerpups waarover ik eergisteren schreef zijn helaas niet de enige honden uit Oekraïne die door de NVWA gruwelijk in de knel zitten. Bij House of Animals komen steeds meer schrijnende gevallen aan het licht, met huilende betrokkenen aan de telefoon die hun verhaal doen. Zoals Marian, die dacht goed te doen, maar daar dacht de NVWA heel anders over.

Marian heeft een kennel. Via Facebook reageerde ze op een advertentie om een zwanger teefje op te vangen uit Oekraïne. Dat ging uiteindelijk niet door want het teefje kreeg haar puppy’s in Polen. De Ierse stichting die de hond uit het door oorlog getroffen Oekraïne had gehaald nam vervolgens contact op of Marian misschien ook andere honden zou willen opvangen. De dieren zouden eerst naar een dierenarts moeten en daarna in quarantaine. Bij Marian kan dat, want zij heeft een kennel en een hectare grond. Ze kan de dieren gescheiden houden van haar eigen honden. Zo gezegd, zo gedaan.

Marian heeft vooraf de dierenarts ingelicht. Toen de dieren aankwamen werden ze meteen naar de dierenarts gebracht, die de dieren gratis onderzocht. Twee puppy’s van de in totaal zeven honden waren nog niet gechipt. De andere honden hadden paspoorten en waren gevaccineerd in Oekraïne, maar zijn voor de zekerheid door de dierenarts nogmaals gratis gevaccineerd en hebben daarna Europese paspoorten gekregen.

Marian is naar huis gegaan en wilde vooral goed voor de honden gaan zorgen: 3 puppy’s van 3 en 4 maanden oud en 4 volwassen honden die ernstig getraumatiseerd zijn. Trillerig, ellendig, bang en terughoudend, met behoefte aan veel liefde een aandacht. Na drie weken begonnen sommige honden eindelijk wat los te komen, alsof ze zich realiseerden dat ze eindelijk veilig waren. Maar niets was minder waar, want ineens stond de NVWA onaangekondigd op de stoep:

"Mogen wij even kijken hoe de honden erbij zitten?"

'‘Tuurlijk, kom verder.' Marian had geen idee. Binnen kreeg ze te horen dat de dieren voor 4 maanden in bewaring genomen zouden worden.

Marian heeft de honden zelf in het busje getild. De dieren trilden, ze klampten zich vast, ze waren doodsbang. En zelfs nu kan Marian dit niet vertellen zonder emotioneel te worden, en dat begrijp ik zo goed. Je voelt haar verdriet. Voor ze wegreden kreeg Marian papieren in haar handen gedrukt waaruit blijkt dat ze moet betalen voor de 'opslagkosten', die 20.000 euro bedragen.

Marian is er dag en nacht mee bezig. Ze slaapt niet. Ze staat ermee op en gaat ermee naar bed. En als ik vraag hoe het met haar gaat zegt ze 'ik wil niet huilen'. Ik weet inmiddels na heel wat gesprekken dat dat niet lukt.

Toen de NVWA wegreed heeft de dierenarts van Marian meteen gebeld met de inspecteur van de NVWA. 'Wij houden supervisie, wij zorgen dat de dieren goed in quarantaine zitten.' Maar het mag allemaal niet baten. De NVWA is meedogenloos en dierenwelzijn van ondergeschikt belang.

Hondenleed door de NVWA

Afgelopen week belde ik met kynologisch instructeur en gedragsdeskundige Thierry Duval. Hij zegt hierover het volgende:

"Ik vind het een schrijnende zaak dat pups/ honden op deze manier in beslag worden genomen. Hiermee gooi je ze een soort van in de vuilnisbak, en zie dan maar eens hoe de honden terug komen bij eigenaren.

Naast het feit dat deze nieuwe eigenaren maanden hun hond moeten missen, zitten deze honden in een cruciale fase met betrekking tot hun ontwikkeling qua gedrag. De pups zitten in hun inprentingsfase en missen door deze actie hun ontwikkeling en socialisatie waardoor ze op een achterstand komen. Dit is een zeer kwalijke zaak omdat de pups meestal in deze situatie praktisch aan hun lot worden overgelaten en er geen training dan wel ontwikkeling plaatsvindt. Hierdoor vereenzamen ze en leren zichzelf verkeerd gedrag aan. Dit geldt niet alleen voor de pups maar voor iedere hond die voor een lange periode in deze situatie (inbeslagname) terechtkomt. De honden hebben vaak al een rugtas aan trauma meegekregen waardoor rust en regelmaat essentieel is voor de rest van hun ontwikkeling.

Mijn mening is dat hier door de NVWA anders naar gekeken moet worden, en op gehandeld moet worden. Het is onverteerbaar dat een hond na uitslag test [titer - red.] waarbij antistoffen zijn aangetoond er nog een periode van 90 tot 120 dagen in bewaring aan vastgekoppeld dient te worden."

Ik ben het zeer eens met Thierry. Vandaag rond ik de mail af naar onze advocaat, die namens House of Animals een officiële klacht gaat indienen bij de NVWA. Ze overtreden namelijk de wet door zich niet te houden aan het Besluit houders van dieren. Bovendien is de absurd lange, extra quarantaine na de titer test niet eens een wettelijke eis. De NVWA kent de wet niet (of negeert hem), handhaaft met harde hand ondank de eigen manke communicatie over honden uit Oekraïne en beschadigt in het proces dieren en mensen die dat niet verdienen. Dit is handhaven om je te bewijzen voor de bühne, over de rug van mens en dier. Maar dan hadden ze nog niet met ons gerekend!

.

• Lees ook: 8 rottweilerpups door NVWA dubbel slachtoffer oorlog
• Voor 5 euro geef je een hond of kat in Oekraïne een week lang te eten
  .

©Karen Soeters | House of Animals

Al dagen loopt mijn mailbox vol met berichten over 8 rottweilerpups en 2 moederhonden. De honden zijn gered uit Oekraïne maar zijn niet via de ‘legale’ weg naar Nederland gekomen. Dat weten de betrokkenen inmiddels ook. Huilend vertelden ze mij hun verhaal.

Elena woont al jaren in Nederland maar komt uit Oekraïne. Vanaf het begin van de oorlog is ze noodhulp gaan organiseren. Ze bracht samen met haar man ingezamelde goederen naar de grens bij Polen en haalde haar oom en tante van 92 op uit oorlogsgebied.

Toen kwam er een noodoproep van een fokker in Kiev. Elena is zelf rottweilerfokker en wilde helpen. Ze laadde haar auto vol met ingezamelde goederen voor dieren en vertrok met haar man naar Oekraïne. De bedoeling was om de dieren op te halen bij Liviv, waar ze ook de fokker zou ontmoeten.

De fokker, Alexander, kon zelf niet vluchten in verband met de dienstplicht in Oekraïne. Omdat hij niet meer voor de dieren kon zorgen was meegeven aan een wildvreemde voor hem de enige optie. En dus, zo vertelde Elena, stond een flinke man van bijna 2 meter te huilen toen hij zijn 8 puppy’s en 2 teven overdroeg aan Elena. Er werd afgesproken dat de moederhonden teruggaan naar Oekraïne als de oorlog voorbij is.

In Nederland gaat Elena met de puppy’s naar de dierenarts, waar ze ingeënt worden tegen rabiës en daarna 2 weken in quarantaine om ze te kunnen verkopen. Gea is een van de kopers. Het hondje krijgt de naam Mees. Gea zag het verhaal over de rottweilerpups en wilde graag helpen. Door omstandigheden was het voor haar gezin hét moment om een nieuwe huisgenoot te verwelkomen. Gea en haar man slapen de eerste twee weken bij Mees, want hij is onrustig.

Bernadette koopt twee van de geredde puppy’s. Ze benadrukt dat ze nooit een puppy via Marktplaats zou kopen. Ze is zelf gedragsdeskundige en weet daarom ook als geen ander hoe afschuwelijk het is om puppy’s 4 maanden lang in een hok te stoppen. Want dat is precies wat er gebeurd is.

De NVWA speurt naar honden die zonder eigenaar uit Oekraïne naar Nederland zijn gekomen. Maar over hoe de versoepelde regeling met betrekking tot dieren uit Oekraïne er nu precies uitziet is - zeker in het begin - nooit duidelijk gecommuniceerd door de overheid. De teksten op de website van de NVWA werden voortdurend aangepast. Maar nu opeens spreken de inspecteurs van de NVWA wél duidelijke taal. In bewaring nemen die puppy’s en 4 maanden ‘in de opslag’, zoals dat zo mooi heet. Alsof het goederen zijn. De kosten van de 'opslag' zijn voor de eigenaar.
.

• Lees ook Karen's blog: De ongelijke behandeling van dieren uit Oekraïne

.
De wanhopige baasjes mogen in die periode niet weten waar de dieren zitten. Nog zwaarwegender: de puppy’s zitten in de ‘inprentingsfase’, die bepalend is voor hun verdere ontwikkeling als hond en gezelschapsdier. Nou, wat gaan ze veel leren in een hok. Een dier zo behandelen, ongeacht of je zegt de wet te handhaven, is dierenmishandeling. En dat is geen holle frase, maar de pijnlijke waarheid.

En als zij nou de enigen zouden zijn, maar dat zijn ze niet. De meldingen blijven binnenkomen. Wanneer ik alle verhalen hoor is er maar een conclusie mogelijk: het welzijn van deze dieren is van ondergeschikt belang voor de NVWA en de wijze van handhaven lijkt volstrekt willekeurig. Soms worden honden in beslag genomen en gaan in opslag, waarvoor de eigenaar de rekening moet betalen. Soms mogen ze gewoon in thuisquarantaine en soms worden ze in eerst beslag genomen en daarna weer teruggegeven. Er zit totaal geen lijn in het beleid, omdat er in de regels geen lijn zat en de communicatie over de versoepelingen meer dan gebrekkig was. Dan toch een deel van de mensen en hun dieren uit Oekraïne keihard aanpakken terwijl het andere deel voor hetzelfde ‘vergrijp’ humaan wordt behandeld? Dat lijkt erg op rechtsongelijkheid.

Gisteren aan het einde van de dag was ik eigenlijk een beetje uit het veld geslagen. De wet hier is overtreden, maar we hebben het daar over een land in oorlog. De wetgeving is volstrekt onduidelijk geweest hierover. Communicatie is geen forte van de NVWA en over het dierenwelzijn wordt al helemaal niet nagedacht. Dat laatste is feitelijk bewezen met het 4 maanden in een hok houden van puppy’s, tijdens de belangrijkste fase van hun karaktervorming. Je zou kunnen stellen dat deze jonge dieren noodzakelijke zorg en aandacht wordt onthouden en dat mag niet in Nederland.

Er klopt niets van en dus ik heb onze advocaat gebeld en gaan wij vanuit House of Animals een officiële klachtenprocedure opstarten bij de NVWA. Daarna heb ik Frank Wassenberg gebeld, Tweede Kamerlid van de Partij voor de Dieren. Hij heeft beloofd deze week nog Kamervragen te stellen. En tot slot heb ik gesprekken gehad met dierenartsen, die niet begrijpen hoe de huidige regelgeving tot stand is gekomen en vaak ook niet op de hoogte zijn welke Oekraïense honden nu wel of niet welkom zijn.

Terwijl ik dit schrijf krijg ik weer een lading foto’s van Elena. Ik heb haar eerder gevraagd wat voor een fokker Alexander eigenlijk is, want ik wil zeker weten dat het geen broodfokker is. Ze stuurde mij toen al alle informatie, maar met deze foto’s wil ze nog eens benadrukken waar de dieren vandaan komen.

Ik duim vooral dat de rottweilerpups na de ellende in Oekraïne en extra ellende in Nederland toch goed terechtkomen, maar dan niet dankzij de NVWA. Toon mededogen en voorkom dat deze rottweilerpups en andere dieren dubbel slachtoffer worden van de oorlog in Oekraïne!
.

• Voor 5 euro geef je een hond of kat in Oekraïne een week lang te eten
  .

©Karen Soeters | House of Animals

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) doet allesbehalve waarvoor ze mede in het leven zijn geroepen: het toezien op de gezondheid EN het welzijn van de dieren. Dat de NVWA slappe hap is weten we al een tijd, maar soms kan ik nog bozer worden dan ik al was op deze incapabele overheidsorganisatie. Bijvoorbeeld over de ongelijke behandeling van dieren uit Oekraïne.

Dit keer gaat het over de adoptie van ‘individuele’ dieren uit Oekraïne. Waarom de toevoeging ‘individueel’? Omdat de NVWA de grootschalige broodfokhandel in Oost-Europese puppy’s uit landen waar nog rabiës voorkomt feitelijk geen strobreed in de weg legt, maar wie een ‘individueel’ dier uit het door oorlog geteisterde Oekraïne wil adopteren kan z’n borst natmaken.

Schimmig

De communicatie vanuit de NVWA over het naar Nederland halen van dieren uit Oekraïne is op zijn zachtst gezegd schimmig. De informatie op de website is voortdurend aangepast afgelopen maanden, wat ik natuurlijk begrijp. In zo’n crisis veranderen situaties en regels. Maar mensen en dieren worden nu de dupe van verschillende regels voor vergelijkbare situaties, terwijl de risico’s gering zijn.
.

• Lees ook: Dodelijk rabiësvirus op de loer in Nederland

.
Laat ik vooropstellen dat rabiës - hondsdolheid - een voor mens en dier levensgevaarlijke ziekte is die je niet in Nederland, noch elders wil hebben. Oekraïne is in de EU-verordeningen aangemerkt als een zogeheten ‘derde land met een hoog rabiësrisico’. Als je een dier uit Oekraïne wil halen moet het minimaal 7 maanden oud zijn en bewezen gevaccineerd zijn tegen rabiës. Europese wetgeving stelt dat 30 dagen na deze vaccinatie een titertest moet plaatsvinden, die aantoont of het dier inderdaad beschermd is tegen hondsdolheid. Daarna volgt nog eens 3 maanden wachttijd en dan pas mag het dier de grens over naar de Europese Unie. Ter vergelijking: voor landen binnen de EU geldt dat dieren minimaal 15 weken moeten zijn en met 12 weken een vaccinatie tegen rabiës hebben gehad.

Gelukkig is hondsdolheid de afgelopen jaren zelden opgedoken in Oekraïne. Zelfs in ongevaccineerde honden was de ziekte zeldzaam. Volgens berekeningen van het Duitse Friedrich Loeffler Institut voor diergezondheid is de kans dat een hond in de incubatietijd zit op het moment dat hij de grens overgaat 1 op 300.000. Dit extreem lage risico geldt voor ongevaccineerde honden. Bij gevaccineerde honden is het risico vrijwel nihil. Dus toen de oorlog uitbrak in Oekraïne en mensen op de vlucht sloegen met hun huisdieren werd er opgeroepen de regels te versoepelen. Zoals verwacht was Nederland niet de eerste om daarin mee te gaan, maar uiteindelijk gaf ook ons land gehoor aan het advies van de Europese Commissie om de regels voor dieren van vluchtelingen aan te passen.

Dat moest dus gecommuniceerd worden. De site van de NVWA meldt dat reizigers uit Oekraïne dieren kunnen meenemen zonder de verplichte wachttijd van 3 maanden. Mooi, dacht een journalist die daar was voor werk, dan kan ik een puppy redden dat ik in mijn hart heb gesloten en waar ik al 2 weken voor zorg. Zeker niet, zei de NVWA, en het diertje werd in beslag genomen. Het betreft alleen vluchtelingen die dieren mogen meenemen.
.

• Lees ook: NVWA faalt bij aanpak fraude puppyhandelaar

Handhaven gebaseerd op risico

Laten we niet vergeten dat het hier gaat, of zou moeten gaan, om ‘risico gebaseerd handhaven’. Dat was ook de achterliggende gedachte van de versoepelingen voor huisdieren van Oekraïense vluchtelingen. Het gaat om het risico op het binnenbrengen van rabiës. Die risicofactor voor huisdieren uit Oekraïne is dus vrijwel nul. Maar het risico op het binnenhalen van hondsdolheid door de eerder genoemde broodfokhandel is wel substantieel, alleen dat wordt gemakshalve genegeerd. House of Animals heeft keihard aangetoond dat er geknoeid wordt met rabiësboekjes van Oost-Europese puppy’s, maar dat maakte voor de NVWA niet uit. Men deed niets, terwijl juist dáár de NVWA had moeten optreden. Maar nu, bij een zeer laag risico, besluit men ‘door te pakken’. Een letterlijk en figuurlijk goedkope manier om te veinzen dat je wel degelijk je taak volbrengt.
.

• Lees ook: Actie voor dieren Oekraïne werpt vruchten af

.
Op de site van de NVWA staat dat als je iets wil doen voor dieren uit Oekraïne, help dan vooral de stichtingen die werkzaam zijn aan de grens met bijvoorbeeld Polen. Nou, daar ben ik geweest en de situatie voor de vluchtelingen met huisdieren is best ingewikkeld. Honden zomaar doorsturen naar Nederland kan niet. Wat aan de grens wel kan is ze laten registreren en vaccineren. Vervolgens gaan ze een maand in quarantaine en krijgen dan een Poolse, en dus Europese titertest. En zo mag je legaal, met wat je een ‘omgekatte hond’ kan noemen (want je bent nu Pools) naar Nederland of een andere EU-lidstaat. Op zich goed geregeld, met een balans tussen mededogen en veiligheid.

Maar als je direct naar Nederland wordt meegenomen, zoals de journalist wilde met zijn hondje, dan is het een heel ander verhaal. Zo meldde de eigenaresse van een kennel zich bij ons, die de vraag kreeg of ze van een stichting een aantal Oekraïense honden kon opvangen. ‘Tuurlijk dacht ze, want ik heb de mogelijkheid de dieren in quarantaine te plaatsen. Dus ze zei ja en bracht de dieren, die keurig een paspoort hadden en waren gechipt, naar de dierenarts om te laten registreren en voor de zekerheid nogmaals te vaccineren. Vervolgens zou ze de honden in quarantaine houden. Getraumatiseerde ‘oorlogshonden’ die zich eindelijk leken te ontspannen. Totdat de NVWA op de stoep stond: “Mogen wij even kijken hoe de honden erbij zitten?” “Natuurlijk, kom binnen.” Had ze dat maar niet gezegd. “We nemen de honden in beslag, want dit mag niet. Ze gaan naar een opslaghouder en u moet de kosten betalen.”

Inmiddels heb ik meldingen van mensen die bijna 30.000 euro aan kosten moeten betalen. Want om een of andere reden duurt quarantaine voor Oekraïense honden in Nederland niet een maand gevolgd door een titertest, maar 4 maanden vanwege de extra wachttijd na de test. Kan iemand mij de logica hiervan uitleggen? En kan iemand de NVWA uitleggen wat dit met deze dieren doet? In een hok gestopt in plaats van liefdevol opgevangen?

Dezelfde ellende

Het is oorlog! Voor mensen en hun huisdieren bieden we noodhulp, maar deze ‘individuele’ dieren laten we stikken nadat ze gered zijn uit precies dezelfde ellende? Ik vind echt niet dat we alle dieren uit Oekraïne naar Nederland moeten halen, want we lossen er het enorme zwerfdierprobleem echt niet mee op. Maar met enig logisch denken, graag in het kader van dierenwelzijn en DAADWERKELIJK op risico gebaseerde handhaving, voorkom je wel een hoop ellende voor mens en dier. Combineer dat met duidelijke en eerlijke communicatie en ik ben je vrouw.

Beste NVWA, de regels zouden versoepeld worden, maar niet duidelijk was dat het alleen zou gelden voor vluchtelingen die dieren meenemen. Dus als je weet dat er veel mensen zijn die dieren uit Oekraïne willen opvangen, dan leg je dus het zo uit: “Een dier opvangen uit Oekraïne is onmogelijk, tenzij…”
.

• Lees ook: Gratis veterinaire zorg voor huisdieren van Oekraïense vluchtelingen in 38 landen

Bestraf dierenliefde niet

Lukraak honden naar Nederland brengen vanuit Oekraïne kan niet en is niet wenselijk, hoe graag we ze ook willen helpen. Alleen wie Oekraïne ontvlucht mag dieren meenemen, met een maximum van 5 per persoon. Maar dan zit ik wel met een dilemma. Omdat de hier in beslag genomen dieren ook oorlogsslachtoffer zijn en de Nederlandse wet hun intrinsieke waarde erkent, vind ik het gerechtvaardigd dat de tot nu toe geredde honden uit Oekraïne hier worden gevaccineerd, gechipt en geregistreerd, gevolgd door een maand (thuis)quarantaine. Precies zoals ze dat in EU-land Polen doen op advies van de Europese Commissie. Na die maand een titertest om te kijken of de vaccinatie voldoet en dan naar hun nieuwe baasje. Bestraf dierenliefde nou niet met rigide handhaving van regels die je zelf slecht hebt gecommuniceerd, die bovendien elders in de EU uit humaan oogpunt versoepeld zijn.

Er speelt echter meer bij mij. We strijden met House of Animals tegen de malafide puppyhandel. Bij een groot deel van de puppy’s die vanuit Oost-Europese ‘broodfokfabrieken’ ons land binnenkomen is de rabiësvaccinatie niet op orde. Dat heeft House of Animals aangetoond en bij de NVWA neergelegd, die daar vervolgens helemaal niets mee deed. Hoezo op risico gebaseerde handhaving? Ons laatste verzoek tot onderzoek bij puppyhandel De Meiboom in Diessen, die afgelopen jaar 3000 broodfokpuppy’s uit Hongarije importeerde, is zelfs stopgezet. Dat kregen we in een officiële brief van de NVWA te horen, omdat ‘de oorlog in Oekraïne en de komst van honden naar Nederland alle tijd in beslag neemt’. Ze speuren onder andere Facebook en Instagram af naar mensen die mogelijk een hond vanuit Oekraïne naar Nederland hebben gehaald.

De NVWA moet op de schop maar dat wisten we al. De slogan ‘hard waar het moet en zacht waar het kan’ is de zoveelste leugenachtige kreet van een overheidsinstantie. Ze kunnen een winkeltje beginnen in de verkoop van dit soort onzin.
.

• Lees ook: Karen’s blog: Pieter van Vollenhoven heeft gelijk

Opheldering

Het wordt tijd dat de minister opheldering geeft over de idioot lange quarantaineperiode voor uit Oekraïne geredde dieren en waarom hun afzondering niet in de thuissituatie kan worden uitgezeten. Daarmee voorkom je dat mensen die met hun hart besloten een oorlogsdier te helpen absurd hoge ‘opslagkosten’ moeten betalen na inbeslagname. Alleen al dat woord ‘opslagkosten’, alsof het om een inboedel gaat.

Waarom hanteren we voor deze groep mensen niet bij wijze van uitzondering dezelfde regels als in Polen, zodat dieren die tot nu toe via ongebruikelijke weg werden gered uit de oorlog ook na een maand een warm mandje kunnen krijgen? Of zorg er op z’n minst voor dat ‘opslag’ niet langer betekent dat je al die maanden eenzaam in een hok zit. Ik durf te stellen dat het pure dierenmishandeling is om bijvoorbeeld een puppy die zo belangrijke socialisatieperiode te laten missen. Door de overheid zelf uitgevoerd onderzoek is hier duidelijk over. Echt, ik ga elke opslaghouder, en de NVWA die hieraan meewerkt, persoonlijk voor dierenmishandeling aanklagen.
.

• Voor 5 euro geef je een hond of kat in Oekraïne een week lang te eten
• Lees ook: Politie Amsterdam arresteert Bulgaarse puppykoerier
  .

©Karen Soeters | House of Animals

Koningsdag was natuurlijk een groot feest. Maar niet voor de dieren van Bert’s Animal Verhuur. Nou hoor ik je denken: die is toch op last van de rechter gestopt? Ja op papier misschien, maar in de praktijk heeft Bert uit Appeltern een plaat voor zijn hoofd en gaat hij gewoon verder met het verhuren, verslepen en verkopen van dieren.

Op Koningsdag werden we gebeld door een ooggetuige die gezien had dat bij korfbalvereniging Maassluis een kinderboerderij van Bert was neergezet.

In het programma van C.K.C. Maassluis staat van 11 tot 16 uur, maar uit een bericht op de Facebookpagina van de vereniging blijkt dat de dieren van Bert's Animal Verhuur al om 6 's ochtends voor de deur stonden. Tel daar het laden en transport bij op en bedenk dan dat er naast volwassen dieren een heel jong veulentje stond, en biggen.

Een van de dieren van Bert's Animal Verhuur heeft veel te ver doorgegroeide hoeven, een bewijs van onvoldoende zorg en aandacht. Een kleine emmer was voor de helft gevuld met drinkwater, de rest was leeg.

Volgens onze ooggetuige was er ook een kleine overkapping, een soort hok waar nog eens 2 konijnen en 2 hele kleine cavia’s zaten. En daar tegenover in hetzelfde hok stond een reismand met puppy’s. In ieder geval 3 teckels en 2 toypoedels. Iedereen kon bij de dieren en terwijl onze ooggetuige aanwezig was, zag ze kinderen die de puppy’s zelf aan de oksels optilden. Toezicht was er nauwelijks, of er werd geen aandacht aan besteed. De moederhond was in geen velden of wegen te bekennen.

Verboden handel

‘Zijn de varkentjes ook te koop?’, vraagt onze ooggetuige. ‘Ja die kosten 350 euro’, zegt een medewerker van Bert’s Animal Verhuur. ‘Worden ze veel groter?’, vraagt de ooggetuige. Het antwoord luidt:

“Ja een centimeter of 2, maar het hangt er vanaf wat je ze voert. Als je maar een heel klein beetje muesli geeft blijven ze klein. Als je ze laat eten wat jij ook eet elke avond dan worden ze een heel stuk groter.”

 

Onze ooggetuige is geschokt en besluit te vragen of de puppy’s ook te koop zijn. En dat zijn ze, vanaf volgende week. Ze kosten 1000 of 1100 euro en ze krijgt het adres in Appeltern, waar ze volgende week kan komen kijken. ‘Stel ik neem er nu 1 mee zonder enting, zonder chip en zonder paspoort, wat moet ik dan betalen?’ Dit is verboden, maar de medewerker gaat meteen bellen wat hierop te antwoorden. Onze getuige loopt een rondje en komt na 20 minuten terug. Er wordt al op haar gewacht en de pup zit op schoot bij de medewerker. ‘Kom even’, roept hij. ‘Ik begin met een startbod van 1300 euro.’ ‘Teveel, ik bied 800 euro.’ ‘Dan ga ik er tussenin zitten, 1000 euro.’ ‘Oké, dan hoef ik hem niet’, zegt onze ooggetuige. Handelen alsof het om een magnetron gaat. En er werd aan onze getuige geen enkele vraag gesteld.

Ik dacht even op Marktplaats te kijken of de puppy’s daar al aangeboden staan. Dat staan ze niet, maar tot mijn verbazing kan je bij Bert wel een trio lama’s, stinkdieren, wilde zwijnen jonge en volwassenen en 3 super tamme rendieren kopen!

De plaat voor het hoofd van Bert

Dit moet écht stoppen. Dus bij deze wil ik graag een oproep doen. Weet jij op welke locatie(s) en aan wie Bert’s Animal Verhuur na januari 2021 dieren heeft verhuurd? Dan horen wij dat graag. Het kunnen feesten en partijen zijn geweest, tv-programma’s en met name mobiele kinderboerderijen en kerststallen. Ook als je bij hem dieren hebt gekocht komen we graag met je in contact. Mail ons via tip@houseofanimals.nl.

House of Animals gaat door totdat dit bedrijf in Appeltern definitief de deuren heeft gesloten!
.

Toevoeging na publicatie (29/4 '22):

Voorzitter Martijn van der Wees van de genoemde korfbalclub laat mij weten dat men niet op de hoogte was en spijt heeft dat men met Bert's Animal Verhuur in zee ging:

"C.K.C. Maassluis is enorm geschrokken van de misstanden rondom het verhuurbedrijf. Wij waren niet op de hoogte van deze praktijken. Als wij dat wel waren geweest, waren wij nóóit in zee gegaan met dit bedrijf. Het heeft ons ervan bewust gemaakt om ingehuurde partijen beter na te trekken."

Van der Wees geeft met nadruk aan dat C.K.C. Maassluis vóór dierenwelzijn is en dat kracht bij wil zetten met een eenmalige gift aan House of Animals. Een mooiere en vooral sportievere reactie had ik niet kunnen dromen. C.K.C. Maassluis is een topclub!

.

• Lees ook: Bert’s Animals Verhuur krijgt nog meer publiek geld
  .

©Karen Soeters | House of Animals

Wie had gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen, maar echt, ik ben het absoluut eens met het Dolfinarium. Vorige week was ik bij de Universiteit Utrecht om een lezing te geven aan studenten diergeneeskunde over hondenhandel, toen ik werd gebeld door dagblad de Stentor. Of ik een reactie wilde geven op de nieuwe slogan van het Dolfinarium. Hmm... vervelend om te zeggen, maar ik weet niet wat de nieuwe slogan is. Ik ben ontzettend druk met de hulpactie voor Oekraïne, malafide hondenhandel en nog heel veel meer, dat de nieuwe slogan van het Dolfinarium mij even ontgaan is.

Even ter herinnering: ik heb een vorig jaar een klacht ingediend bij de Reclame Code Commissie (RCC) vanwege de slogan ‘Ontdek, Beleef en Bescherm’. Dat is natuurlijk hartstikke misleidend, want het wekt onder meer de indruk dat bezoekers dieren beschermen door een kaartje te kopen en dat is niet waar. Dolfinaria wereldwijd werken direct en indirect mee aan de dolfijnenjacht (denk aan Taiji in Japan), want ze houden de vraag in stand naar dolfijnenshows en ‘entertainment’ met andere zeedieren. Dat is het tegenovergestelde van bescherming, dat heet uitbuiting. Het Dolfinarium is een circus met wilde dieren en geen dierentuin met een missie, ondanks hun dierentuincertificaat. Circussen met wilde dieren zijn verboden in Nederland en dat alleen al is de reden om het het Dolfinarium per direct te sluiten.
.

• RCC: Reclame ‘Ontdek, Beleef en Bescherm’ Dolfinarium misleidend

.
De RCC heeft de slogan van het Dolfinarium onder het vergrootglas gelegd en kwam tot de conclusie dat hij inderdaad misleidend was. Ik kreeg dus gelijk. Het Dolfinarium zei daarop tegen de NOS in beroep te gaan tegen deze uitspraak, maar daar heb ik niets meer over gehoord. Dus de journalist van de Stentor overviel mij een beetje met de vraag over de nieuwe slogan, maar ik was benieuwd en wilde er graag een eerste reactie op geven.

En toen hoorde ik het derde woord voor het eerst: ‘Verdiep’. Nou ja zeg, briljant gekozen! Ik kan het echt niet anders zeggen. Verdiep je alsjeblieft eens in zeezoogdieren, dan kan je enkel tot de conclusie komen dat die niet in een zeezoogdierengevangenis thuishoren als het Dolfinarium in Harderwijk. Met alles wat we nu kunnen weten - door ons te verdiepen in wetenschappelijke feiten over het natuurlijke gedrag van deze zeedieren - kan je alleen maar concluderen dat het houden van deze prachtige wezens op deze wijze je reinste dierenmishandeling is.
.

• Help mee en stop de export van zeezoogdieren uit het Dolfinarium naar China
• Lees ook Karen's blog: Wij versus de RVO en het Dolfinarium
  .

©Karen Soeters | House of Animals

In mijn vorige blog over Bert’s Animal Verhuur schreef ik: “Soms als je denkt: het kan niet idioter, dan kan er toch nog een schep bovenop. Dat bewijst het beruchte Bert’s Animal Verhuur in het Gelderse Appeltern, dat twee jaar geleden door de rechter is stilgelegd, maar tijdens de coronacrisis een lieve 154.875 euro aan steun heeft gekregen uit het potje tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging Werkgelegenheid (NOW).” Maar het kon nog gekker.

Heel eerlijk dacht ik toen 'dit is een onnoemelijk domme fout'. Die wordt rechtgezet en daarna zal je zien dat Bert’s Animal Verhuur verleden tijd is. Niet alleen omdat de rechter hem alle werkzaamheden verboden heeft maar ook omdat hij meer dan 100.000 euro aan dwangsommen opgelegd heeft gekregen.

Maar vandaag lees ik dus dat ik mij vergist heb. Uit ons onderzoek bleek dat Bert 154.875 euro coronasteun heeft gekregen, maar dat blijkt zelfs 335.000 euro te zijn. Opgebouwd uit 170.646 euro NOW steun en ook nog eens 164.000 euro aan TVL subsidie, een tegemoetkoming voor vaste lasten.

Dus kan ik alleen maar concluderen: ja het kan nog idioter! En als dit schrijf kan ik er nog een schepje boven op doen, want minister Karien van Gennip heeft bekendgemaakt dat het bedrijf sinds vorig jaar (eindelijk - en dat is mijn visie) onder verscherpt toezicht staat van de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA) vanwege overtredingen dierenwelzijn.

En dus was het natuurlijk heel makkelijk voor Bert om die dwangsommen te betalen. Op nog 40.000 euro na. Het feit dat hem door de rechter is bevolen dierenverhuur en dierenverkoop te staken is volgens de minister geen reden om geen coronasteun te verlenen.
.

• Karen's blog: NOW voor de firma's list en bedrog
  .

Realiseer je dat deze steun uit publiek geld wordt betaald. Belastinggeld van burgers. En dan moet je je voorstellen dat dit bedrijf al jaren onder vuur ligt, met klachten over dierenwelzijn, aangiftes en Kamervragen. Uiteindelijk is door de gemeente West Maas en Waal zelfs voor meer dan 100.000 euro aan dwangsommen opgelegd. Twee jaar geleden legde de rechter het bedrijf per direct stil.

Het bedrijf kreeg eerder van de economische politierechter ook nog eens 4.000 euro boete opgelegd. Dit vanwege het niet tijdig registreren van fokzeugen en biggetjes, die vanuit zijn bedrijf naar het slachthuis gingen, stierven op het terrein of verkocht werden.

Recent werd ik uitgenodigd voor een gesprek met de burgemeester en ik moet zeggen dat was zeer prettig. House of Animals heeft inmiddels een advocaat in de arm genomen. Maar Bert doet net of zijn neus bloedt, zo blijkt uit de verhalen van getuigen die zich bij House of Animals melden.

Wij - House of Animals - gaan er alles aan doen om de activiteiten van Bert’s Animal Verhuur definitief te stoppen. Een grote zorg is wel wat er dan met de dieren gebeurt, maar uiteraard gaan we dat nauwlettend in de gaten houden.
.

©Karen Soeters | House of Animals

We hebben maar liefst 130.000 euro opgehaald voor de honden en katten in Oekraïne! Wat is het fantastisch dat zoveel mensen hebben gedoneerd. Ook alle berichten die we krijgen van mensen die willen helpen op alle mogelijke andere manieren zijn hartverwarmend. Deze afschuwelijke oorlog brengt mensen bijeen.

De spanning zit er bij het team van House of Animals al 2 dagen zo diep in omdat wij, en ook de dierenbeschermers in Kiev waar we overleg mee hebben, geen contact meer konden krijgen met shelter Sirius. De opvang, met meer dan 3000 dieren is afgesneden van de buitenwereld. Door de oorlog is er geen voedsel meer. Elektriciteit is uitgevallen, er stroomt geen water meer en brandstof voor aggregaten is op.

Maar zojuist krijgen we bericht dat iedereen nog leeft. Alexandra zorgt met 10 collega’s voor de dieren en mensen in de buurt van de shelter hebben brandstof voor de generatoren gebracht. Er is nog tot vrijdagochtend voldoende voedsel voor de dieren en de mensen. Wat een opluchting. We hebben nog iets meer tijd.

Vanochtend zag alles er heel anders uit toen ik dit bericht kreeg van één van de medewerkers van Sirius die momenteel niet in de opvang is:

“De laatste 5 dagen heb ik net als andere mensen hier hopeloos op de vloer gelegen van mijn gang en anderen in schuilkelders om te proberen deze hel te overleven. We horen net het luchtalarm afgaan in heel Kyiv en we horen gevechtsvliegtuigen overgaan. Ik weet niet hoe we voedsel bij de shelter moeten krijgen en ik bid dat Alexandra oké is.”

Daarna kregen we contact met een andere medewerker:

“Het is ons helaas al twee dagen niet gelukt om contact met Alexandra en onze collega's bij de opvang te leggen. Er zijn daar Russische tanks. Iedereen die dichtbij komt wordt neergeschoten (vermoord).

Onze opvang had voor een of twee dagen aan eten (voor mensen en dieren) en we hebben nu geen idee hoe het er daar voor staat. Zodra we contact kunnen leggen en de mogelijkheid hebben om eten te brengen moeten we klaarstaan. We kunnen in Kiev inkopen doen, maar dan hebben we wel geld nodig.”

Zo veel wanhoop, maar wat zijn we blij met het bericht dat iedereen er nog is en dat er nog voer is tot vrijdagochtend. Voor ons gevoel kunnen we heel even adem halen. In nauw overleg met Sirius maken we nu geld over. Wachten op bevestiging dat het aangekomen is en dan kunnen medewerkers proberen wat nog voorradig is op te kopen.

Omdat we weten dat er geen toelevering meer is zijn we met man en macht aan het kijken hoe we straks voer bij de shelter in Kiev kunnen krijgen. Maar Sirius ligt middenin het oorlogsgebied en dat blijkt dus niet makkelijk. We hebben hierover ook contact met andere dierenbeschermingsorganisaties in Oekraïne. Het is fijn dat ik daar eerder geweest ben en mensen en organisaties heb leren kennen.

Ondertussen bekijken we alle mogelijkheden om aan te sluiten bij humanitaire hulpverleningstransporten zodra deze op gang gaan komen. We hebben zelfs gesproken met dierenbeschermers uit Rusland om te kijken of transport van voer vanuit daar mogelijk is. Helaas, alles wordt aan de grens nauwlettend gecontroleerd en een dergelijk transport is uitgesloten. Maar we geven niet op en onderzoeken verder wat mogelijk is. We hebben contact met transportbedrijven, vrachtwagenchauffeurs uit Oekraïne die in Nederland zijn gestrand, politici, de politiebond die een actie aan het opzetten is om hulpgoederen te brengen. We proberen echt alles.
.

.
Dit is oorlog, geen natuurramp. Er gelden nu andere regels en die maken het onmogelijk om met een busje wat zakken voer te gaan brengen, of een vrachtwagen te charteren. Het is oorlog, in Kiev is het levensgevaarlijk en dat is vreselijk.

We kunnen niet een jaar wachten tot we naar Kiev mogen, er zijn nog meer dierenopvangcentra in het land. House of Animals is ook in overleg met nationale en internationale dierenwelzijnsorganistaties, om te zien waar noodhulp naartoe moet en kan.

Het is een vreselijke tijd, je voelt het verdriet in de lucht. Er zijn zorgen om vrienden. Families vluchten, er is angst voor dood en onderdrukking. En er is onmacht dat de oorlog dieren treft en je soms echt niets kan doen om ze meteen te helpen. Dan denk ik: ieder gered dier is er één. Laat er snel vrede komen tussen mensen. Wij doen tot die tijd wat we kunnen voor dieren.

We houden jullie op de hoogte en nogmaals heel veel dank voor alle steun!
.

.

• Wil je helpen, dan heel graag: DONEER
  .
• Facebookpagina Alexandra Mezinova
• Website van dierenasiel Sirius
• Facebook dierenasiel Sirius
  .

©Karen Soeters | House of Animals

Totaal uit het veld geslagen, woest, machteloos, dat is hoe ik mij voel. Ik hou al geruime tijd het nieuws uit Oekraïne nauwlettend in de gaten en sinds de Russische invasie gisteren kan ik aan niets anders meer denken. Wat een nachtmerrie. Voor de mensen daar, voor hun familie en vrienden elders, maar ook voor de dieren. Wat een machtsvertoon, wat een onrecht. Wat zullen er veel mensen en dieren nodeloos sterven.

Toen ik in Oekraïne was bezocht ik onder andere Sirius, de grootste dierenopvang van het land voor honden en katten in Kiev. Oprichter is Alexandra Mezinova. Ik heb zo’n diep respect voor deze vrouw. Ze is eigenlijk musicus en dirigent, maar heeft jaren geleden haar hart verloren aan de dieren.
.

.
Op dit moment vangt ze ruim 3000 dieren op. Een bijna uitzichtloze situatie, want dat aantal blijft groeien. Maar ze zet met haar team alles op alles om ieder dier te redden en mensen ertoe te enthousiasmeren te adopteren en te steriliseren. Het werk vindt vaak plaats onder barre omstandigheden. Alexandra heeft een dierenkliniek op het terrein van de opvang gerealiseerd. En ze lobbyt bij politici, legt vast wat ze beloven en hoe ze vervolgens stemmen. Als een politicus tegen een dierenwelzijnsonderwerp stemt, maakt ze de stemming publiek om zo druk uit te oefenen.

Deze dierenbeschermer heeft zo’n diepe indruk op mij gemaakt. Ik kreeg een beker waar ik iedere dag mijn koffie uit drink en inspiratie uit haal om door te gaan, ook als het voor de zoveelste keer tegenzit. Maar wat er nu gebeurt... Ik maak mij zo ontzettende zorgen om haar en de dieren, dat ik gisteravond laat contact heb gezocht. Ze vertelde mij het volgende:

“Het is een afschuwelijke situatie hier. We hadden niet verwacht dat Rusland dit zou doen. Het is een bloederige strijd in heel veel steden en ze gebruiken bommen. Ik blijf bij mijn dieren. Ik kan ze niet alleen laten. We hebben nog maar voedsel voor 3 dagen. Op dit moment vliegen er heel veel vliegtuigen naar Kiev en ik kan de bommen horen vallen, niet ver van de shelter.”

Ik voel haar angst, maar ook haar vastberadenheid. Deze vrouw heeft al zoveel meegemaakt. Ze vertelt verder dat ze vreselijk moe is. Ze heeft al drie nachten niet geslapen en maakt zich zo ontzettend veel zorgen om haar dieren. Haar zoon wil haar graag meenemen naar een veiligere plek, maar zo zegt ze:

“Als ik mijn dieren achterlaat zullen ze sterven van honger. De dieren hebben geen schuld aan deze situatie maar zijn wel slachtoffer.”

Op haar Facebookpagina roept ze mensen op hun huisdieren mee te nemen als ze vluchten. Breng ze niet naar een shelter. Alles zit vol. En laat ze niet achter als je naar het buitenland gaat:

“Blijf mens! Ze zullen sterven zonder jou.”

Vanochtend krijg ik bericht van Alexandra dat Russische tanks Kiev binnenrijden en dat de honden ontzettend veel stress hebben door het gedreun van bombardementen.

Ik kan mij niet voorstellen hoe het moet zijn om de verantwoordelijkheid te dragen voor al deze dieren. Op dit moment is ze het meest geholpen met een financiële donatie. De winkels zijn nog open dus het is mogelijk voor de opvang om voer te kopen. Dus bij deze de oproep:
.

Help dierenopvang Sirius in Kiev

Omdat de situatie in Oekraïne snel verandert kun je dierenopvang Sirius helpen via House of Animals. Maak een donatie over en House of Animals zorgt dat Alexandra het geld krijgt:

• IBAN: NL65 TRIO 0198 0364 93   t.n.v.  House of Animals
• o.v.v. 'Food and support animal shelter Sirius'
• Doneren kan ook hier
  .
• Facebookpagina Alexandra Mezinova
• Website van dierenasiel Sirius
  .

©Karen Soeters | House of Animals - Karen's blog verscheen eerder op AnimalsToday

Wanneer komt de NVWA nu eindelijk in actie? Ik heb er geen hoop meer op zal ik je eerlijk zeggen en dat is frustrerend. We blijven meldingen doen maar het lijkt af en toe wel trekken aan - excuseer de beeldspraak - een dood paard.

Simpel voorbeeld. Bij House of Animals krijgen wij chipnummers doorgestuurd van onze collega’ s in Hongarije. Ons onderzoeksteam ontdekt dat er zeker 12 Franse bullen illegaal naar Nederland zijn gehaald door een hondenhandelaar in Heelweg. In mei zijn de puppy’s verkocht, met prijzen tussen de 1200 en 1800 euro. In de databank ontbreekt de registratie van de puppy’s door de verkoper. Er is alleen een melding te vinden van de puppykopers. Simpel gezegd: de handelaar heeft dus illegaal puppy's ingevoerd en verkocht.

We zoeken contact met de puppykopers en waar we al bang voor waren blijkt helaas ook hier weer werkelijkheid. De verhalen van de kopers zijn schrijnend. Sommige hondjes hebben inmiddels al een operatie ondergaan aan de luchtwegen. Er is sprake van slokdarmverlamming en enkele vertonen gedragsproblemen, zoals bang voor voeten en schoenen.

Als we de naam van de dierenarts in de paspoorten van de puppy’s zien weten we genoeg. Tegen deze dierenarts in Hongarije loopt al een onderzoek wegens valsheid in geschrifte en dierenmishandeling. De paspoorten zijn ook niet conform Europese wetgeving ingevuld. Ook zijn er grote twijfels of de dieren überhaupt zijn ingeënt. De puppy’s zijn daarom door verschillende dierenartsen correct gevaccineerd.

Tijd dus om een handhavingsverzoek bij de NVWA in te dienen wegens illegale hondenhandel. Ons team heeft dus eigenlijk al het werk gedaan. Bewijs wordt bijgeleverd. Het argument van de NVWA dat ze niet kunnen controleren in het kader van corona gaat niet natuurlijk niet op. Dit is bureauwerk. Dat kan je zelfs vanuit huis achter je computer doen, zoals ook ons onderzoeksteam dat gedaan heeft. Maar dat blijkt ‘ingewikkeld’.

House of Animals deed op 9 november een handhavingsverzoek bij de NVWA. Op 11 januari is de wettelijke termijn van 8 weken na indienen van het handhavingsverzoek inmiddels ruim overschreden. En zoals we inmiddels gewend zijn heeft de NVWA weer eens om uitstel gevraagd.

Bij ons stapelen de dossiers zich inmiddels op. We leveren alles op een presenteerblaadje aan maar zelfs dan lukt het de NVWA niet om er adequaat actie op te ondernemen. Ik hoop dat de handelaar in Heelweg dit leest, zodat hij in ieder geval weet dat we hem in het vizier hebben en we rusten pas als hij beboet wordt voor het dieren en mensenleed dat hij heeft veroorzaakt.

En ondertussen werkt ons team gewoon stug door. We geven niet op maar oh, wat werkt dit frustrerend.

©Karen Soeters | House of Animals - dit artikel verscheen eerder op AnimalsToday.nl