De NVWA lapt openlijk nationale en internationale regelgeving aan de laars. Dat blijkt uit onderzoek van House of Animals naar een puppyhandelaar in Lelystad. Op een industrieterrein in Lelystad worden puppy’s afkomstig uit Hongarije verhandeld die te jong zijn, vaak ziek en waarvan de paspoorten niet kloppen. De NVWA is hiervan op de hoogte gebracht maar er wordt er niet ingegrepen. Hiermee negeert de NVWA zowel Nederlandse als Europese regelgeving.
House of Animals maakte een afspraak bij de betreffende handelaar in Lelystad en filmde het bezoek undercover. De resultaten zijn ronduit schokkend. Puppy’s op betonnen vloeren die hoesten en diarree hebben - en dat bleek pas het begin te zijn van vele misstanden en wetsovertredingen.
Zo heeft House of Animals met 22 puppykopers contact gezocht en de paspoorten opgevraagd. Deze zijn aan enkele deskundigen voorgelegd en hun conclusie luidde: de paspoorten kloppen op vele punten niet, waardoor deze puppy’s illegaal in Nederland zijn.
Foto’s van de met de hand beschreven stickers in de paspoorten van de rabiësentingen zijn volgens de fabrikant van het rabiësvaccin niet door hen uitgegeven en dus ook vals. De NVWA is daarvan door de fabrikant op de hoogte gebracht maar grijpt nog steeds niet in. In een reactie laat de NVWA weten:
“Onderzoek dat naar de vaccinaties is uitgevoerd - en waarbij contact is geweest met de leverancier van de vaccins - heeft niet aangetoond dat er overtredingen zijn begaan.”
Bekijk de reportage van House of Animals hieronder:
.
.
Uit de reportage van House of Animals blijkt dat de NVWA onderscheid maakt tussen zogenaamde ‘hoog risico landen’ en ‘niet hoog risico landen’. Als een hond na een titerbepaling niet gevaccineerd blijkt te zijn en de hond komt niet uit een door de NVWA benoemd ‘hoog risico land’ dan wordt er geen actie ondernomen.
Dierenarts-microbioloog Paul Overgaauw, verbonden aan de Faculteit Diergeneeskunde van Universiteit Utrecht, reageert op het onderzoek van House of Animals:
“Men kan zich afvragen wat het nut is van de aangescherpte regelgeving, die per 29 december 2014 van kracht is geworden, betreffende de import en export van pups, als hierop blijkbaar niet wordt gehandhaafd? Op deze wijze heeft het geen enkel nut om als dierenarts of nieuwe eigenaar nog meldingen te doen over geconstateerde afwijkingen met betrekking tot het vaccinatieboekje en rabiëstiters.”
De reactie van de NVWA hierop luidt echter:
“Binnen de Europese Unie is een titerbepaling niet verplicht om met een huisdier te mogen reizen. Een titertest kan dus niet gebruikt worden om op te treden tegen vermeende illegale transporten binnen de Europese Unie.”
Karen Soeters, oprichter van House of Animals, over de lakse stellingname van de NVWA:
“De NVWA stelt zich boven de Nederlandse en Europese wetten en dat is werkelijk ongehoord. Het heeft geen enkele zin na te denken over nieuwe maatregelen, zoals de minister doet, als er geen handhaving is op de huidige wetgeving. De NVWA werkt hiermee niet alleen ernstig dierenleed in de hand, maar het is ook een groot gevaar voor de volksgezondheid, want rabiës (hondsdolheid) is levensgevaarlijk voor mensen. Daarbij hebben we achterhaald dat de puppy’s van de handelaar uit Lelystad worden geleverd door een beruchte hondensmokkelaar uit Hongarije en de puppy’s kunnen heel goed uit een voor rabiës ‘hoog risico land’ komen, zoals bijvoorbeeld Roemenië, dat grenst aan Hongarije.”
Een bron van House of Animals in Hongarije heeft verklaard dat deze Hongaarse handelaar puppy’s vanuit buurlanden naar Hongarije smokkelt, ze voorziet van Hongaarse papieren en weer doorverkoopt naar onder andere Nederland.
In Hongarije hebben de onderzoeksresultaten van House of Animals inmiddels geleid tot een strafrechtelijk onderzoek naar de dierenarts die de puppy’s bestemd voor Lelystad van een paspoort heeft voorzien. Hem is sinds eind oktober 2020 een exportverbod opgelegd.
House of Animals heeft bij de politie in Nederland aangifte gedaan tegen de handelaar in Lelystad. Ook is een handhavingsverzoek met betrekking tot het bestemmingsplan bij de gemeente Lelystad neergelegd. De uitkomst is tot op heden positief: de handelaar moet de locatie in ieder geval verlaten. Lelystad handhaaft dus, echter kan de handelaar nog in verweer gaan en dan bepaalt de bestuursrechter de afloop.
Ook van honden met gecoupeerde staarten (hetgeen verboden is) die verkocht werden bij deze handelaar heeft House of Animals melding gemaakt bij de NVWA. Anderhalve maand later gaf de NVWA per mail aan dat er geen strafbaar feit werd gepleegd. Pas na dreigen met de Nationale ombudsman kwam men in actie en meldde de NVWA dat ze dit gaan onderzoeken.
De NVWA blijft in deze zaak op alle fronten in gebreke, trekt zich helemaal niets aan van Nederlandse en Europese regelgeving en laat daarmee een vreselijke handel voortbestaan, die al heel veel dieren- en mensenleed heeft veroorzaakt.
©House of Animals Karen Soeters
Gisteravond heb ik tijdens de Vredesdienst voor dieren een oproep gedaan voor koeienrusthuis De Leemweg in het Friese Zandhuizen. Wat zou een diepgekoesterde kerstwens uitkomen als daar een brandveilig dak kan worden gerealiseerd. De Leemweg is een prachtige stichting, waar koeien dankzij oprichter Bert een onbezorgde oude dag mogen hebben. Een oude dag voor een koe is helaas een unicum in Nederland.
De dieren van De Leemweg zijn ontsnapt uit het slachthuis, waren ooit verwaarloosd of konden om wat voor reden dan ook nergens anders terecht. Ik was er deze week en het verhaal van Bert raakte mijn hart. Luister en kijk naar onderstaande video:
.
.
Bert vertelde hoe hij door een boer uit de buurt werd gevraagd te komen helpen, want er was een stalbrand uitgebroken. Hij zou proberen de koeien te redden, maar wat hij aantrof was zo intens afschuwelijk.
Bert luisterde naar de ademhaling van de koeien om te horen of er misschien nog een dier bij was waarvan de luchtwegen niet verbrand waren. Hij zag dieren waarvan de huid geheel was weggebrand en hij vertelde nog veel meer wat diepe indruk op mij maakte. Helaas bleken alle koeien reddeloos verloren.
Toen hij thuiskwam realiseerde Bert zich nog meer dat hij eenzelfde brandgevaarlijk dak heeft op het rusthuis. Dat MOET dus vervangen worden. De collecte van de Vredesdienst voor dieren, die 23 december plaatsvond in gaat naar het koeienrusthuis. Als jij wil bijdragen dan heel graag!
Op de website van Stichting De Leemweg kun je meer informatie vinden over het geweldige werk van Bert.
Namens (onder andere) de bewoners Henk, Zus, Riekie, Hermien, Renee, Betsie, Jantje, Sientje, Roel, Sonja en Annie alvast heel veel dank! We houden je natuurlijk op de hoogte van het vervolg en hopen dat het nieuwe brandveilige dak zo snel mogelijk gerealiseerd kan worden.
©Karen Soeters | House of Animals
Hij kwam op 19 mei na een lang vermoeiend transport vanuit Hongarije. Afgeleverd in Diessen, bij een van de grootste broodfok puppyhandelaren van Nederland. Nu is Baco dood.
Op 7 juni werd hij voor 1150 euro gekocht door Patricia. Zij wist dat een hond zoeken via Marktplaats geen goed idee was maar deed het toch. Gewoon om te kijken, met het idee 'kopen als het goed voelt'. En toen zat hij daar. Een grote lieve lobbes. Mastino Baco. Een hond om helemaal verliefd op te worden en dat deed Patricia dan ook.
Natuurlijk zat er, zoals alle hondjes die daar verkocht worden, een gezondheidsverklaring bij van dierenkliniek Mirta. De kliniek van de beruchte dierenarts Jantina B. Een dierenarts waar Patricia later van zegt:
“De dierenarts die bij de handelaar betrokken is komt zeker niet met haar tengels aan mijn pup. Ze heeft genoeg verkloot.”
Mastino’s staan erom bekend dat ze hard zijn voor zichzelf. Voordat ze aangeven pijn te hebben moet het wel heel heftig zijn. En dus merkt Patricia weinig aan Baco de eerste maanden. De dierenarts vertelt haar wel dat Baco zeker een maand jonger is dan in zijn paspoort staat. Waarschijnlijk 11 weken.
Dan krijgt ze een waarschuwing van iemand die ook een Mastino heeft gekocht in Diessen. Ze heeft net die ochtend haar hond moeten laten inslapen. De heupaandoening HD (heupdysplasie) was zo ernstig dat er niets meer aan te doen was. De hond is 4,5 maand geworden en dat is precies de leeftijd die Baco op dat moment ook heeft.
Patricia gaat meteen naar de dierenarts en daar blijkt het al snel helemaal mis te zijn met de arme hond. Hij heeft een ernstige blaasontsteking en dus ook HD. Patricia wordt verteld dat Baco zeker niet oud gaat worden. Ieder bezoek aan de dierenarts dat daarop volgt is spannend:
“Raken we hem kwijt of mogen we nog met hem verder?”
Patricia’s advies aan mensen die een hond willen kopen bij een handelaar zoals in Diessen:
“Ren, vlucht, doe het niet!”
De feitelijke waarschuwingen kent iedereen. Je wordt gewoon gelokt. Ga er alsjeblieft niet naar toe. Als je zo’n beestje ziet daar is het al bijna niet meer te doen om je om te draaien.
Toen ik Patricia eind september sprak hoopte ze nog dat Baco het einde van het jaar zou halen. Maar helaas het mocht niet zo zijn. Eind oktober kreeg ik een berichtje van Patricia. Het gaat niet goed met hem. Er zijn röntgenfoto’s gemaakt en helaas zijn deze heel veel slechter dan in juli.
“We zullen hem moeten laten gaan. We zijn er helemaal stuk van ook al wisten we dit kon gebeuren.”
RIP lieve Baco. In je eerste weken was je een product met als enige doel geld verdienen en wel zo veel mogelijk. In de handen van meedogenloze handelaren kwam je. Over het lot van je moeder in Hongarije hebben we het dan nog niet eens. En nu net nadat je 9 maanden oud bent geworden is het voorbij. Ik hoop dat de foto’s van jouw lieve snuit en het verhaal van jouw baasje Patricia mensen bewust maken. Koop toch alsjeblieft geen hond bij een broodfokhandelaar.
©House of Animals Karen Soeters
Even dacht ik dat ik goed nieuws hoorde op de radio. Eindelijk pensioen voor de 45-jarige ex-circusolifant Buba. Maar helaas. Het nieuws was dat minister Schouten nog steeds op zoek is naar een goede opvang voor Buba. Dat is geen nieuws, want daar zou het ministerie al 5 jaar zeer intensief mee bezig moeten zijn, toen het verbod voor circussen inging om met wilde dieren op te treden en rond te reizen. En nu wil een CDA'er ook nog dat Buba helemaal niet naar een opvang gaat maar een "permanente verblijfsvergunning" krijgt.
Buba kreeg in 2015 ‘dispensatie’, zoals te lezen is bij de NOS. Dat klinkt positief maar dat is het natuurlijk niet. Er werd ontheffing verleend aan circus Freiwald om Buba toch nog vijf jaar mee te mogen slepen. Het circus gebruikte de olifant stiekem als publiekstrekker, wat conform de ontheffing niet was toegestaan.
Op 30 juni liep de eerste ontheffing af, maar ondanks druk van diverse organisaties hakte Schouten de knoop niet door. En tot overmaat van ramp is vandaag het CDA zich er ook mee gaan bemoeien, want Kamerlid Helvert wil dat er een nieuwe ontheffing wordt afgegeven, zodat ook na 31 december aanstaande het arme dier meegesleept kan worden. Een ‘permanente verblijfsvergunning’ noemt hij dat.
.
.
Er lijkt nu echter wat beweging in de zaak te zitten. De Telegraaf schrijft vandaag dat minister Schouten ‘de dikhuid dreigt uit te zetten naar Denemarken of Frankrijk’. Dreigt uit te zetten??? Het Amerikaanse Instituut voor Propaganda Analyse (IPA) noemde dat eerste Glittering Generalities (iets klinkt positief maar het tegendeel is waar) en het tweede Name calling (iets heel negatief maken).
Gelukkig heeft minister Schouten eindelijk laten weten dat zij van mening is dat ‘het circus nu eenmaal geen plek meer is voor dit soort dieren’. Maar een olifantenopvang hebben we niet in Nederland, dus wil ze op zoek naar een ‘meer natuurlijke omgeving’ in het buitenland. Ze kijkt onder meer naar Elephant Haven in Zuidwest Frankrijk. Zou dit rondkijken nu eindelijk eens gaat uitmonden in een definitieve toezegging dat Buba met pensioen mag?
Elephant Haven heeft alle papieren in orde om Buba op te vangen. Elephant Haven European Elephant Sanctuary (EHEES) is een non-profitorganisatie opgezet om uitgewerkte circusolifanten een opvang voor het leven te bieden in een ruim opgezette, natuurlijke omgeving. Buba kan in Elephant Haven separaat gehouden worden met uitloop naar een eigen buitenterrein. Elephant Haven heeft aangeboden om Buba, in aanwezigheid van de heer Freiwald, stap voor stap te laten wennen aan de nieuwe omgeving en situatie. Freiwald is helaas niet op het aanbod ingegaan en nu begint de tijd wederom te dringen.
.
Circus Freiwald krijgt vermaning om tonen olifant Buba aan publiek
.
Het circus heeft aangegeven Buba niet meer te kunnen onderhouden vanwege een gebrek aan inkomsten door de coronacrisis. Dat lijkt mij voor de familie ongelofelijk moeilijk. En ik begrijp als geen ander dat zij zich enorm aan Buba hebben gehecht en het beste voor haar willen. Ik hoop dat ook van ganser harte dat zij het aanbod van Elephant Haven omarmen. Dat is niet alleen voor Buba het beste maar ook voor het circus. Anders volgt onherroepelijk inbeslagname. Want hoe dan ook, volgend jaar gaat Buba eindelijk met haar welverdiende pensioen en mag ze voor het eerst in haar leven een beetje olifant worden.
©AnimalsToday.nl Karen Soeters | House of Animals
Terwijl multinational Ahold Delhaize in Nederland en België goede sier maakt door geen kooi-eieren meer te verkopen van hennen die hun leven slijten in legbatterijen, zet het haar Aziatische klanten nog steeds eieren van kippen voor die hun korte bestaan doorbrengen in vreselijke draadgazen kooitjes.
De internationale organisatie Equitas Global deed onderzoek naar de leveranciers van Ahold Delhaize’s Super Indo supermarktketen in Indonesië en verzocht Animal Rights om de verontrustende beelden en bevindingen met de Nederlandse en Belgische consumenten van Albert Heijn en Delhaize te delen. In totaal telt Indonesië zo’n 170 Super Indo supermarkten.
Meest schokkend zijn de kleine draadgaas kooien van de legbatterijen gefilmd bij een van de eierleveranciers van Ahold Delhaize in Indonesië. De kooien zijn zo krap dat de hennen zich niet of nauwelijks kunnen omdraaien of hun vleugels uitslaan. Deze dieren worden voor Ahold Delhaize mishandeld. Deze huisvestingsvorm is niet voor niets in een groot deel van de wereld verboden.
Bekijk de schokkende beelden van Equitas Global hieronder:
.
.
Op de beelden zijn de smerige leefomstandigheden te zien en daarbij zijn de risico’s voor de voedselveiligheid en volksgezondheid gemakkelijk voor te stellen: de hoog opgestapelde uitwerpselen, aangekoekt op kooien en apparatuur en wilde vogels die het bedrijf vrij in en uit lopen, waardoor vogelgriep en andere ziektes zich zouden kunnen verspreiden.
De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) en een twaalftal internationale onderzoeksteams hebben vastgesteld dat legbatterijsystemen, zoals de systemen die Ahold in Indonesië bevoorraden, tot 33 keer meer risico op salmonellabesmetting lopen.
Vrijwel alle andere, Europese detailhandelaars die in Azië actief zijn, hebben een tijdlijn vastgesteld voor de verkoop van enkel kooivrije eieren in de regio, waaronder Tesco, Metro, CarreFour, Auchan, Aldi en Marks & Spencer. Meer dan vijftig toonaangevende levensmiddelenbedrijven hebben zich ertoe verbonden om in Indonesië alleen kooivrije eieren te gebruiken, waaronder Starbucks, Subway, Burger King en Nestlé.
Bij Albert Heijn en Delhaize België zijn alleen nog kooivrije eieren te koop. Maar Ahold heeft verder alleen een tijdlijn opgesteld voor een kooivrij ei-assortiment in de Verenigde Staten (Stop & Shop, Giant/Martin’s, Giant Food en Peapod tegen 2022 en Food Lion and Hannaford in 2025) en Europa (Mega Image, Albert, Alfa Beta en Delhaize Serbia in 2025). Bonnie Tang van Equitas Global:
"Ahold lijkt te denken dat hun Aziatische klanten niet dezelfde behandeling verdienen als Europese en Amerikaanse klanten of minder zouden geven om dierenwelzijn. Dit is een vorm van discriminatie."
Erwin Vermeulen van Animal Rights vult aan:
"Het bedrijf is achteropgeraakt bij andere toonaangevende retailers op het gebied van voedselveiligheid en dierenwelzijn. We dringen er bij Ahold Delhaize op aan om Aziatische klanten gelijkwaardig te behandelen en de verkoop van wrede kooi-eieren in de winkels in Indonesië per direct te beëindigen. Hoewel kooivrij niet betekent dat de eieren ook wreedheid-vrij zijn, is dit een noodzakelijke eerste stap."
Bron:
Het Franse modemerk Hermès is van plan de grootste krokodillenboerderij tot nu toe te bouwen in Australië voor het produceren van tassen, riemen en andere accessoires van hun huid. Er zouden wel 50.000 krokodillen tegelijkertijd gehouden kunnen worden.
Hoewel grote merken allerlei beloftes doen over het welzijn van krokodillen, is keer op keer gebleken dat deze onder verschrikkelijke omstandigheden worden gehouden en dat zij een gewelddadige dood sterven. Dit kwam naar buiten na verschillende onderzoeken van de dierenrechtenorganisatie People for the Ethical Treatment of Animals (PETA). Zo onthulde een ooggetuigenverslag dat alligators op een boerderij in Texas in een donkere schuur zaten opgesloten zonder zonlicht, frisse lucht, schoon water of basale medische zorg. Zij worden uit hun natuurlijke omgeving geplukt door middel om vervolgens na een lijdensweg van ongeveer een jaar geslacht te worden. Hierbij wordt hun bek afgebonden en een metalen staaf naar binnen geramd om hen te villen, terwijl de dieren nog in leven zijn.
.
.
Onder normale omstandigheden worden krokodillen en alligators op zijn minst 50 tot 60 jaar oud. Daarnaast zijn deze dieren ook zeer intelligent. Het zijn de oudste en meest succesvolle jagers, die reeds 80 miljoen jaar (!) op aarde zijn. Alleen dit zou al respect moeten afdwingen, maar helaas worden producten van krokodillenleer wereldwijd verkocht, ook in Nederland. Zo schreven wij eerder een artikel over de verkoop van ‘exclusieve’ modeaccessoires in de winkel KarmaLoog in de Amsterdamse P.C. Hooftstraat. Gelukkig heeft de zaak inmiddels een forse boete moeten betalen voor het gebruik van illegaal krokodillenleer en zijn deze producten vernietigd. Desondanks is de verkoop nog steeds toegestaan en blijft krokodillenleer in trek. Zolang grote modemerken deze producten blijven verkopen en beroemdheden als de Kardashians deze blijven promoten is er helaas weinig hoop voor de dieren.
.
Decadentie en dierenleed: krokodillenleer in de P.C. Hooftstraat
.
Het is van cruciaal belang dat men zich uitspreekt tegen de wrede handel in modeaccessoires ten koste van dierenwelzijn. PETA heeft een petitie online gezet die dit mogelijk maakt. De hoop is dat de plannen voor deze nieuwe boerderij bestemd voor 50.000 krokodillen in Australië gestopt kunnen worden, maar ook dat het welzijn van krokodillen wereldwijd verbetert.
Naast Australië en de Verenigde Staten worden er op nog veel meer locaties krokodillen gehouden en bruut gedood voor hun huid - waaronder Afrika en Azië - waar vaak nog minder toezicht is op het vermeende welzijn van de dieren. Het is tijd dat hier voor eens en altijd verandering in komt en deze prachtige dieren in vrijheid kunnen leven, zonder over elkaar heen te hoeven kruipen in muffe betonnen bakken, wachtend op een gruwelijk einde.
Hopelijk slaagt PETA erin nieuwe sancties af te dwingen en gaan wij uiteindelijk naar een wereld toe waarin producten van dierenhuid niet langer geproduceerd mogen worden.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Juliëtte Ronteltap
Ondanks de dreiging van Q-koorts, waardoor in 2009 diverse geitenhouderijen 'geruimd' werden vanwege deze gevaarlijke zoönose, zijn er in 2020 toch weer meer geiten bijgekomen in Nederland. In totaal worden er nu 476.000 melkgeiten gehouden in ons land, een groei van 4 procent ten opzichte van vorig jaar, aldus het CBS. Dit terwijl er ook onderzoek loopt naar een toename van longontsteking in de nabijheid van geitenmelkerijen.
Alsof de mens niet geboren is om te leren van zijn fouten gaat Nederland op oude voet door met de intensieve dierhouderij, waarvan inmiddels is aangetoond dat het risico op ontwikkeling van voor de mens en dier zeer gevaarlijke ziekten enorm is, nog los van het dierenleed dat gepaard gaat met deze sector.
Eind 2009 werd door de ministeries van LNV en VWS besloten om op bedrijven waarvan vaststond dat ze besmet waren met Q-koorts alle drachtige geiten af te maken. Omwonenden maakten zich ernstige zorgen en dat is nog steeds terecht. Q-koorts is een zeer gevaarlijke zoönose, wat inhoudt dat het een ziekte is die van dieren op mensen kan overspringen, net als het nu heersende coronavirus, maar ook SARS, HIV en ebola zijn daar voorbeelden van. Q-koorts is een bacteriële infectieziekte en van deze bacterie is bekend dat hij zeer lang kan overleven zonder de aanwezigheid van een 'gastheer'. Het is dus nooit helemaal zeker dat de Q-koorts niet ergens sluimert en alsnog de kop kan opsteken, met alle gevolgen van dien. De ziekte is dodelijk gebleken; in 2016 is geconcludeerd dat de uitbraak van 2009 aan zeker 74 mensen het leven heeft gekost.
Sinds 2017 wordt ook onderzoek gedaan naar een toename van longontsteking in de nabijheid geitenhouderijen, waarvan de provincies Noord-Brabant en Gelderland de meeste huisvesten. Volgens hoogleraar Diergeneeskunde Dick Heederik van de Universiteit Utrecht zou er hierbij geen sprake zijn van Q-koorts, maar wat de werkelijke oorzaak is blijft gissen. Tegen de NOS zegt hij hierover:
"Een mogelijke oorzaak is dat er door nieuwe regels afgedekt stro wordt opgeslagen. Dat gaat composteren en dan komen er schimmels in, die misschien schadelijk zijn."
Heederik zegt echter ook dat niet uit te sluiten is dat er wel degelijk sprake is van een 'dier-gerelateerde oorzaak'.
Met de groei van het aantal geiten is er in 2020 een stabilisatie te zien van de aantallen runderen, varkens en kippen, wat ook uitgelegd kan worden dat er nog steeds geen krimp plaatsvindt van de veestapel als onderdeel van het stikstofbeleid. In tegendeel, met de geiten meegerekend vindt er alleen maar groei plaats. Hoewel provincies een ontmoedigingsbeleid voeren ten aanzien van nieuwe geitenhouderijen is het nog steeds toegestaan om bestaande stallen uit te breiden en uit te groeien naar megastallen met desnoods duizenden dieren. De vraag naar geitenmelk groeit dus het is een lucratieve business geworden. Omwonenden houden echter hun adem in, want het is wachten op de volgende uitbraak van een voor hen gevaarlijke ziekte, hetzij Q-koorts, longontsteking, of een andere zoönose waarvan we het bestaan nog niet kennen.
.
Geld gaat boven volksgezondheid in Nederland, dat feit staat allang vast en zal weinigen nog verbazen. Goed voorbeeld hiervan is het enorme risico dat gelopen wordt door de nog overgebleven nertsenfokkerijen in Nederland niet per direct te 'ruimen', terwijl in Denemarken is gebleken dat - waarvoor wij eerder dit jaar al waarschuwden - er op nertsenfarms mutaties van het virus plaatsvinden die de nu ontwikkelde vaccins onbruikbaar kunnen maken. Maar hoewel er een risico is, hetgeen openlijk erkend wordt door NVWA en RIVM, mogen de resterende nertsenfokkers nog een laatste rondje 'pelzen', vrij vertaald: geld verdienen door dieren te vermoorden voor hun vacht. Het risico voor de volksgezondheid zou echter klein zijn en dan is in Nederland de afweging al snel gemaakt.
.
.
Het is te hopen dat het kwartje snel valt in Nederland en dat dit zich volgend jaar bij de verkiezingen gaat uitbetalen in winst voor partijen die niet de kop in het zand steken en een forse beperking van de intensieve dierhouderij voorstaan. Het gesol met de volksgezondheid en dierenwelzijn omwille van winst is anno 2020 door niemand met gezond verstand uit te leggen.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Bart van Riel
Op een boerderij in de Spaanse deelstaat Murcia zijn in totaal 572 dieren aangetroffen in zeer erbarmelijke omstandigheden. Opgesloten in kooien waarin zij geen bewegingsruimte hadden, samen gepropt tussen hun uitwerpselen en urine. De meeste dieren zaten zonder water of voedsel, sommige met verrot eten met larven er in. De dieren zijn inmiddels gered.
De 62-jarige Spanjaard en eigenaar van de boerderij in de stad Lorca in Murcia, wordt beschuldigd van verschillende misdrijven in verband met de bescherming van flora, fauna en huisdieren. Hem wordt het volgende ten laste gelegd: het bezit van beschermde diersoorten en wilde fauna, en de onhygiënische omstandigheden waarin hij de dieren hield. Tevens is hij niet in het bezit van de juiste documentatie voor het houden van deze dieren.
Dankzij buurtbewoners die de natuurbeschermingsdienst van de Spaanse politie (SEPRONA) inlichtten over de illegale praktijk van hun buurman, werd een onderzoek naar de boerderij gestart. De zogenaamde ´goudfazantoperatie´, de ontmanteling van deze illegale dierentuin, werd begin november uitgevoerd door de politie in samenwerking met het regionale bureau van landbouw van Lorca (OCA).
🔴 572 animales en pésimas condiciones rescatados de un zoo en Lorca (Murcia).
😱 Perros, cerdos, cabras, un mapache, un faisán dorado, tortugas protegidas, aves exóticas... Sin agua ni comida y muchos enfermos.
¡INTOLERABLE! 😡#ZoosSonCárceleshttps://t.co/5eq81OhIRD
— PACMA (@PartidoPACMA) November 11, 2020
Agenten troffen vele zieke dieren aan in zeer onhygiënische en onleefbare omstandigheden. De dieren hadden nauwelijks bewegingsruimte, doordat ze met veel te grote aantallen in kooien zaten opgesloten. Sommige vogels waren zelfs in plastic dozen gepropt. Uitwerpselen en urine lagen verspreid door de kooien. In veel kooien was geen water of voedsel aanwezig. Bij de dieren die wel voorzien waren van water of voedsel, werden algen in het water aangetroffen en verrot eten met larven erin.
De illegale verzameling van 572 dieren bestond uit verschillende diersoorten. Huisdieren, vee en wilde dieren, waaronder beschermde dieren. Zo werden er 14 exemplaren van bedreigde diersoorten aangetroffen, zoals de zwarte schildpad en 161 exotische vogels, waarvan sommige onder beschermingstoezicht van het CITES (Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten) staan. Sommige vogels, zoals de Argentijnse papegaai en de Kramerpapegaai, kunnen bij ontsnapping zelfs een gevaar vormen voor lokale vogels.
Enkele andere dieren die in deze gruwelijke dierentuin leefden, waren een wasbeer, paarden, Vietnamese varkens, geiten, schapen, kippen, honden, konijnen en verschillende soorten vogels.
Vorige week heeft de gemeente van Lorca 242 dieren opgevangen en geadopteerd. Sommige dieren staan onder toezicht van de regionale autoriteiten, anderen zijn overgebracht naar dierenherstelcentrum El Valle de Murcia Wild Fauna Recovery Center.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Jennie Cools
Een gezamenlijke actie van maar liefst 103 landen onder leiding van Interpol en de Wereld Douane Organisatie (WDO) heeft de illegale handel in wilde dieren en planten een gevoelige slag toegebracht. Met 2.000 inbeslagnames, 699 arrestaties en sterke indicaties voor vervolgonderzoek is Operatie Thunder een succes te noemen. Tussen 14 september en 11 oktober vonden wereldwijd acties plaats, gericht op de belangrijkste smokkelroutes en criminele hotspots. Daarbij werd ook gelet op de meest kwetsbare soorten, zoals gecategoriseerd door CITES, de Conventie inzake internationale handel in bedreigde uitheemse dieren en planten. Alles om een zo groot mogelijke impact te bereiken.
En die impact werd over de hele wereld gevoeld. Op de grens tussen Kameroen en Gabon werden 187 onbewerkte slagtanden in beslag genomen. In Mexico konden een witte tijgerin, een jaguar en een 4 maanden oude leeuwenwelp gered worden. De politie in Zimbabwe blokkeerde het transport van 32 levende chimpansees vanuit de Republiek Congo. De Indiase douane onderschepte een lading van 18 ton rood sandelhout op weg naar de Arabische Emiraten. In Nieuw-Zeeland werden giraffebotten, walvistanden en haaienvlees gevonden. Dichterbij huis - op vliegveld Zaventem in België - was het raak met twee dode apen, drie dode stekelvarkens, drie kilo krokodillenvlees, 1.286 kilo dierlijke producten en 5.397 kilo plantaardige producten. Al met al is de buit gigantisch.
In beslag genomen smokkelwaar:
- Ruim 1.300 kilo ivoor
- Ruim 1.000 kilo pangolinschubben, wat overeenkomt met zo’ n 1.700 gedode dieren
- Ruim 56.000 kilo zeeproducten
- 87 truckladingen hout
- bijna 16.000 kilo planten
In totaal werden ruim 45.000 levende dieren aangetroffen, waaronder:
- 1.400 schildpadden en 6.000 schildpadeieren
- 1.160 vogels
- 1.800 reptielen
Wildlife and Forestry Crime is the world's 4th largest illegal trade.
Under "Operation Thunder 2020" Wildlife and Forestry crimes are been tackled by 103 countries including India.
Coordinated by World Customs Organisation, @INTERPOL_EC and @cbic_india. Congratulations Team. pic.twitter.com/4Ct0p3HodK
— Ankit Kumar, IFS (@AnkitKumar_IFS) November 12, 2020
Jürgen Stcok, Secretaris -Generaal van Interpol:
“Handel in wilde dieren en planten is de op drie na grootste illegale handel ter wereld – het is een lucratieve business met vergaande en heel schadelijke gevolgen, niet alleen voor het milieu maar ook voor de maatschappij, volksgezondheid en mondiale economie.”
Verder stelt hij:
“Het gaat vaak gepaard met belastingontduiking, corruptie, witwassen en zelfs moord, georganiseerde bendes gebruiken dezelfde routes voor handel in mensen, wapens, drugs en andere contrabande.”
WDO en CITES benadrukken de noodzaak van nauwe samenwerking en een goede coördinatie in de bestrijding en opsporing van deze vorm van criminaliteit. Alleen zo kunnen acties als Operatie Thunder tot succes leiden.
Dat betekent niet dat het gemakkelijk was, zeker niet met de extra eisen die werden gesteld in verband met Covid-19. De actie werd helemaal digitaal uitgerold, via beveiligde communicatiekanalen, gecoördineerd vanuit Interpol en WDO-headquarters. Op sommige plekken kwam het tot schermutselingen, waarbij agenten en rangers werden aangevallen. In Noord-Macedonië raakte twee agenten daarbij zwaar gewond.
Over Nederlandse deelname aan de wereldwijde acties is niets te vinden, maar dat betekent niet dat hier geen illegale handel plaatsvindt. Dat bleek wel uit de gecoördineerde actie Operatie Toekan in 2018, waar in twee maanden tijd 217 zaken aan het licht kwamen. Gekweekte cactussen in de Rotterdamse haven, zes levende driestreepboa’s en twee dode toekans in de post, apen in particuliere huizen en illegale houtpanelen in de bouw. Op Bonaire werden toeristen met koraal betrapt.
Our sincere congratulations to the Dutch 🇳🇱 authorities for the joint #OperationToucan against #wildlifetrafficking.
Help Nature, do NOT bring back biological souvenirs... 🦏🐅🦈🦎🦜🕷️🦋🐢🌸🐘🐍🐦 @CITES @minlnv @_NVWA @Douane @WWF @IUCN @EPinNL @NLatEU @EUinNL #OperatieToekan pic.twitter.com/Atp70zEPTY— EU Environment (@EU_ENV) December 17, 2018
Operatie Thunder is de vierde jaarlijkse actie op rij van deze omvang. Naast duizenden arrestaties en grote vangsten, hebben de acties er ook toe geleid dat politie en douane steeds beter worden in hun werk, omdat ze meer toegang hebben tot informatie en netwerken en meer ervaring opdoen. Ook samenwerking met de Verenigde Naties, Europese Unie, Wereldbank en andere internationale organisaties wordt uitgebreid. Zo strijden steeds meer partijen mee tegen illegale handel in dieren en planten.
Interpol viert dit jaar dat ze zich al tien jaar lang specifiek inzetten tegen georganiseerde milieucriminaliteit. Daarom besteden ze er de komende weken extra aandacht aan op www.interpol.int en Twitter.
OPERATION THUNDER 2020
In a month-long police and customs operation coordinated by INTERPOL & the @WCO_OMD, 103 rallied together against environmental crime.
Full story 👉 https://t.co/NjJoHme7Lu pic.twitter.com/D25a846yA9— INTERPOL (@INTERPOL_HQ) November 16, 2020
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Laura Lancée
Een verrassende studie toont aan dat het gebruik van een zweep bij paarden net zoveel pijn kan doen als bij mensen. Het resultaat is baanbrekend. In combinatie met een ander onderzoek over het hanteren van de zweep tijdens paardenraces, komt er nu bewijs voor dat de regelgeving voor zweepgebruik tijdens paardenraces onvoldoende is ter bescherming van het paard. Het is de laatste strohalm om de kletterende zweepslagen op de paardenlijven tijdens de wedrennen voorgoed uit te bannen. Het excuus ‘paarden voelen minder dan mensen’ gaat niet langer op.
In het heetst van de strijd op de laatste 100 meter petsen de jockeys met de (gewatteerde) zweep herhaaldelijk vaak en zeer hard op de billen van het paard. Pijnlijk om te zien, nog pijnlijker om te voelen. Dat een paard een vacht heeft om de ergste klappen op te vangen, is verwaarloosbaar. ‘Die is zo dun’ dat het geen invloed heeft op de pijnbeleving van het dier. Er is geen significant verschil in de manier waarop mensen en paarden pijn ervaren bij zweepslagen. Dit resulteerde uit een onderzoek onder begeleiding van vetinaire patholoog Dr. Lydia Tong en Professor Paul McGreevy van de Sydney School of Veterinary Science’s. In deze studie zijn de huidstructuren van mensen en volbloed type paarden met elkaar vergeleken. Een mijlpaal te noemen omdat de resultaten aantonen dat de buitenste en pijngevoelige laag van de paardenhuid vergelijkbaar is met die van mensen. Beide wezens hebben een soortgelijke huidpijnreactie. Uit dit onderzoek bleek:
“De paardenhuid is minder dan één mm dikker dan die van de mens en kan enig veerkracht bieden tegen trauma, echter kan dit niet als beschermend worden beschouwd tegen uitwendige huidpijnen. De bevindingen geven aan dat de oppervlakkige, pijngevoelige epidermale laag (opperhuidweefsel) van de paardenhuid even rijk is voorzien van zenuwen. Dit toont aan dat mensen en paarden dezelfde belangrijke anatomische structuren hebben voor het voelen van huidpijnen.”
Horses and humans feel the same pain when whipped, study finds https://t.co/N1B99E0yJX
— The Guardian (@guardian) November 12, 2020
Volgens Dr. Tong was er nog niet eerder gekeken naar de zenuwen in de paardenhuid ondanks dat er wel informatie beschikbaar was over de dikte van de paardenhuid. Zij bekeek daarom of de dikte en zenuwen van de paardenhuid werkelijk verschilde met de huid van de mens. Haar werk onder de microscoop toonde aan dat de paardenhuid minder dan één millimeter dikker is dan de mensenhuid, maar dat de epidermis - de bovenste laag van de huid die voorzien zijn van zenuwen en de pijn waarnemen - juist dunner is dan die van de mens. Dr. Tong:
“Zeer opvallend, en paarden blijken toch niet zo’n dikke huid te hebben dan wat wij altijd dachten.”
Volgens Dr. Tong zit het verschil in het diepe collageenweefsel dat vlak onder de oppervlakkige pijnvoelende vezels ligt. Dit betekent dat paarden minder huidcellen hebben tussen de bron van de pijn, zoals een zweep en de gevoelige zenuwuiteinden:
“Je zou dus kunnen zeggen dat, wanneer het op pijn aankomt, de huid van een paard dunner is.”
Voorstanders van zweepgebruik zoals Racing Victoria, Racing Australia en Britisch Authority, betogen dat dit noodzakelijk is voor de veiligheid van paard en ruiter. Om het paard beter te kunnen sturen zodat er geen botsingen of ongewenste patronen ontstaan met andere paarden op de baan. Een ander rechtvaardig gegeven dat wordt gebruikt, is dat zweepslagen het paard sneller doet laten lopen. Dit wordt beschouwd als fundamenteel voor de integriteit van de paardenraces. In deze miljardenwereld, die afhankelijk is van wedden en gokken en waar heel veel geld in wordt omgezet, is het ‘harder gaan lopen door slaan’ een groot geloof bij zowel de organisatie, de trainers, als bij de jockeys. Maar vooral bij het publiek. De jockey is gebaat bij het doen geloven dat hij alles uit het paard haalt om tot een overwinning te komen. “En zolang de jockeys zich houden aan de limiet van zweepgebruik op basis van beschikbaar veterinair advies, is er volgens hen geen wreedheid tegen paarden”, aldus Peter McGauran, hoofd van het Australische racebestuur. Volgens McGauran zijn de zwepen die tijdens de paardenraces worden gebruikt, opgevuld. Mc Gauran:
“En zijn er strikte regels over hoe vaak een jockey het paard mag slaan en op welke manier. Ik geloof niet dat dit pijn doet voor een paard.”
This kid, Rayan Gazader, doesn't ride a horse, he beats a horse to the wire. And people wonder why there is talk about the whip use. This race from 2 weeks ago. I think I counted 22 strikes from the turn. Someone needs to have a talk with him#PeaPatch pic.twitter.com/qAIA4u4M1P
— gary (@gporter812) July 29, 2019
MCcGauran erkent dat er als bewijs naar voren komt en de zweep pijn toebrengt aan het paard, de renwereld dit zal gaan verbieden. In het tijdschrift Animals werd recent het onderzoek gepubliceerd gebaseerd op analyses van meer dan 100 racerapporten om precies te bepalen welke invloed het zweepgebruik op de paarden heeft tijdens een race. Het resultaat is:
“Het gebruik van een zweep heeft géén invloed op het gedrag van het paard tijdens de race. Het dier gaat er namelijk niet sneller door lopen. Ook helpt het niet bij het recht richten of sturen voor de veiligheid van de jockey en het paard.”
Critici uit de paardenrensport noemen de onderzoekresultaten omstreden. Het onderzoek zou niet goed zijn opgesteld omdat de vergelijking niet onder vaste condities is vastgelegd hoe paarden met én zonder zweepslagen presteerden. Daarnaast zijn de kosten voor beide studies door de dierenbeschermingsorganisatie RSPCA Australia betaald. Volgens McGreevy van RSPCA heeft dit geen invloed op het onderzoek: “De sponsoren speelden geen rol in de studieopzet, data-collectie en analyse van de gegevens”. Duidelijk is inmiddels dat het bewijs van beide onderzoeken aantoont dat zweepgebruik onnodig en onaanvaardbaar is in de paardenracerij. Hoogtijd om het menselijke morele kompas af te stemmen op de huidige wetenschap zodat alle paarden worden behoed voor pijnlijke zweepslagen.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Jessica Slotman
